GÜN BATIMI ŞİİRLERİ

Kana bulanan aydınlığın,
Ağlamaklı çırpınışısın.
Aydınlığın sonu; karanın,
Gerçekleri örten siyahın,
Aldatmacasısın kızılın.
Gün batımı, sen bu'sun.

..

Gün batımı çıktım yola,
Her adım da bir hatıra,
Geceye vuran günden,
Geriye kalan benim hala.

Ben bugün gündüzü geçtim,
Daha dünden geceyi seçtim.
..

ilk yazda açan ilk çiçeği koklamak gibi
bir gülü kitap arasında saklamak gibi
gidişin, solgun gün batımı kızıllığıysa,
gelişin, doğan güneşi karşılamak gibi
..

Gün batımı renginde her zaman arka dekoru;
Hayallerimde bana geldiğin resimlerinin.
Devamı; gecenin gizemine,
Ve aşkın ölümsüzlüğüne uzanan, bir uçurum olmalı olmalı;
El ele girdiğimiz tüm yolların.
Bir elim ellerinde,
Bir elim;
..

marmara denizine düşen uçağın
yolcuları için

sığamaz belleğim ocak evine
bir gün batımı özlemler havalanır
büyüğünden kentlerin bir diğerine
kuşlar gibi alımlı ve özgün
..

Deniz yanarken çam dalında
Gün batımı Kazdağı.
El belinde bir işve ki
Yakaladım poz verdi
..

İyileşiyormuyum, alışıyormuyum bende bilmiyorum. Kendimi anlatmaktan vazgeçeli çok oldu, anlaşılmayı da beklemiyorum.
Kördüğüm duygularım kendimi bile çözemiyorum.
Gün batımı kahvem ve yalnızlığım.
En güzel ben susarım...
..

Güneşin serinliğini hissettikçe yanar kalb ve düşünceler.
Bir başkasına gün batımı olarak görünen, bir başkasının gündoğumudur.
O ki batmaz yeniden doğmak için ecrine sokulur.
..

Hayata tutunmaya çalışırken boşluğa düşmek...
Umutlara sarılırken gün batımı gözlerle başını öne eğmek...
Kaderin kederine dönüşürken polyanacılık oynamak olmuyor be anne...
..

bir gün batımı -
kızıl giysileriyle
tangocu kadın
..

selam ibrahim,yine ben ve yine ıssız bir gece,,,anadolulu hallerimde söylediğim kalemi kağıdı ele alma vakitleride bitti klavyeler yuzune...yanlızlık tavan yaptı.aklımda yıne o,yarimmi aklımdaki? hayır.çocuklarım? ı ı.pekı ya annem,kardeşlerim? onlarda değil.aklımdasın yine.özlemin tavan yaptı.ağlamaklı gözler.iç dokmek ıcımden bılınmeyene.gizemliye.hersey sana anlattıgım gibi oysa.tüm beklentilerim bir bir şekillenmekte.iç dökmek istiyorum bilinmezlere,gizemliye.gun batımı sırtımı donmek,ve sırtımda bır sıcaklıgın varoldugunu bılmek,yoksa ölürüm.dayanamam.ağlamak istiyorum sessizce.kalabalıkların içerisindeki kimsesizliğime.yoksun ya,yine sensiz ve yaralı bir gece...ferdi tayfurun dediği gibi,,,bi gelsen,sarılsan,seviyorum desen! ölürdüm sevinçten kollarında ben...ayçiçekleri oldum zaman zaman,ıstanbulda ıssız sokaklarda kola tenekesi tekmeleyen aylak bazen,,,vapurda el sallayan ınsanların mutluluklarını ızledım yer yer,,,yasadım hayıtı doyuncaya yani...ama hiç toprak burnuma boyle kokmamıstı,hiç topraga akıtmamıstım gozyaslarımı...kımseler benı anlayamaz bılıyorum.anlamalarınıda beklemıyorum zaten...ıssız bır gece,deniz koyu karanlık,,bir ben var içimde,birde ben senın ıcınde...oy yagmurları uzerıne yagdırdıgım,oy sevdalarda adını andıgım,oy benım cennetım,cenetliğim,oy sevdiğim yoksun bu gece...şarkılarda bazen (hatıralar sarmıs dört bir yanımı,baktıgım heryerde izin duruyor.ben seni düşünmek istemesemde,bana hersey senı hatırlatıyor) ...30 yasına geldım,3 yasında gıbıyım,hani benim toros dağım? hani nerde? ? ? karadeniz rüzgarım,akdeniz sessizliğim nerde? ? ? seni çok özledim,nasıl anlatılır bilmiyorum.damarımda kan gibi...ağlamak istiyorum bilinmeze,bir gizemliye...martı seslerı altında dolmabahçede...ağlamak istiyorum gece,sessizce,,,kısık bir sesle baba,baba,babam diye...:(
..

Kara bilirdim geceleri, yıldızları parlak
Güller hep kırmızı güzeldi, kar beyaz
Gökyüzü,denizler maviydi, gün batımı kızıl
Zemheriye çalmış yalancı baharlar tuzak …
..

Oysaki ten çıplaktır
Sararmış yapraklar ardında
Hayal kurarsınız
Olmayacak gün batımı yalnızlıklara…



..

gün batımı sevdalarda yazdım seni sayfalara,
ah yarası feryatlarda yaktım seni ağıtlara,
olmadık yerlerde isyana saydımseni,
adını bulutlara yazmakla.
..

Kelimelerden korkuyorum, şiirlerin ağlatmasın dan ve günün bu saatinde şair olabilmek yoruyor insanı. Düşünki göğe uzanan ellerimiz yoruldu artık, düşünki yaprak bile şikayetçi değil buruşup solmasından. Gittikçe azalan gün batımı, mor karanfiller, uzak tutun benden ışığı o gelene kadar, hiç bir soğuk hava dalgası çalmasın kapımı. Dişini dişime tak sevgilim her yer balçık..

Kapı eşiklerine takılıyorum, değişmek den korkuyorum, kapı eşiklerinde uyuyorum.Sular bulanık, kafam kadar bulanık..

Ağzım dolu, bu şiiri de sen okur musun
..

Yeter ki duysun yüreğim
Her korkunun yüzünü görsün.
Yeter ki anlasın gözlerim
Yanan ateşteki kor fırtınayı...

Ellerimde diner her yağmur
Ve her şimsek gözlerimde.
..

KÜTÜPHANELER HAFTASINI KUTLARKEN... Dokuzuncu Bölüm.

Saygıdeğer okuyan, yorumlayan duyarlı dostlar, merhaba diyerek konuyla ilgili sohbetime başlıyorum. Bir önceki bölümde Isparta şiirlerinin oluşumundaki bana yapılan haksızlıkları kısmende olsa bilinmesi açısından dile getirdim. Yıllardır Isparta'ya hizmet sunmaya gayret ederken birileri de bunun önünü nasıl keseriz planlarını kuruyor. Keşke başka ilden gelseydim de ilgi görseydim! . Bu sözümde haksız olmadığımı anlayacaksınız..

Her kişi makamını iyiye kullansa sanırım çözülmeyen hiç bir sorun kalmaz. Hiç unutmuyorum Siirtli bir insan şairim diye derneğe geldi, bende gayet mütevazi, misafirperver olarak karşıladım. Yazdığı eserleri bana gösterdi şiirler amatörce yazılmış çok elemeden geçmesi gerektiğini söyledim. Buna karşı çıkan arkadaş buranın......müdürü bunları olduğu gibi kitaba basalım yardımcı olayım diye teklif etti,ama ben istemedim deyince, inanın çok şaşırdım.

Yıllardır şehir merkezinde hizmet yürütürken benim çalışmalarım görmezden geliniyor, bir başka ilden gelen amatör arkadaşa kitabını basayım diye teklifte bulunuyor. Bu ayrımcılık değilde nedir Allah aşkına? Böyle bir teklifi bu güne kadar ben duymadım. Isparta şiirleri antolojisi çıkınca inanın topluma ne kadar faydalı oldu.
..

Önce gün batımı öper denizi...
Martılar çekilir veda eder saygıyla...
Ay gelir uzun kollarıyla sarılır denize,
Balıkçıların lambaları yanar her yerde .
Gönüllerin romantik şarkısı başlar çalmaya..
Beyaz şampanya köpükleriyle ,
Dalgalar içinde Ay ve Deniz dans eder.
..

Kan mıdır gözyaşı mı bilinmez
Her gün batımı ağlamaklı gökyüzü
Çoktan biterdi belki bu renk davası
Her yere aynı doğsaydı güneş
Arada kalmazdı zavallı gökkuşağı


..

her şafak, bir ocak.
her gün batımı, otuz bir aralık.

bir yılı bir günde yaşamak…
bugün ikibindört, yarın ise ikibinbeş…
bu nasıl garip bir denge,
kulaklarım mahkum yobaz seslere
..