Gülten Nazlı Şiirleri - Şair Gülten Nazlı

Belkide insanın en güzel yaşlarıdir bu yaşlar, gülüp gezmek eğlenmek varken biz acı çekiyoruz. İster ailevi sorunlar olsun isterse hayatla ilgili sorunların olsun insan, bir şekilde yıkılıyor mahvolyor, yaşama isteği kalmıyor, bir dalı kırılmış ağaç gibi hisseder... Ve işte bu beni yıkıyor çektiğim acılar hergün benden bir parça götürüyor gibi. Saklamak istersin ama bir yerden sonra zaten ortaya çıkıyor. Ben niye bu haldeyim neden umutsuz vaka gibi, ruhsuz gibi dolaşıyorum ki bende anlamış değilim. Yaşıyorum ama sadece yaşamak için yaşıyorum bir hedefi olmayan gemi gibi denizin ortasında salanıp duruyorum, Bilmiyorum acaba ben hayata negatif baktığım için mi böyle. Ya da bana hayata negatif baktıran şey nedir inanın ki bende bilmiyorum ve de anlamış değilim ama içimde sönmeyen bir ateş var, çıkmayan bir sıkıntı bana hayatı zehir ediyor gibi... İnsanlara iyi davranmaya çalıştıkça insanların seni ezip geçmeleri, ve bir yerde de sana yardım etmek isteyen insanları görmezden gelmen ayrı bir ironi zaten, off senin yaşıtların gülüp eğlenirken sen orda o nasıl oldu, kim bilir bunun ne derdi var gibi sorunlarla başa çıkmaya çalışıyorsun. Ne kadar ağır bir yüktür ki insanların sıkıntılı olması. Ben ve dertlerim sanki birbirimize arkadaş olarak verilmiş gibiyiz..

Uyuyup kalktıktan sonra hep ağlarım,
Geziye giderim ağlarım,
Okula giderim ağlarım,
Gökyüzüne bakıp ağlarım.

Nefes alıp ağlarım,

Ağlıyorum dün geceden beri,
Öfkemi, sinirimi çıkartmıyorum içimden.
Neden bu hale geldik anlam veremiyorum,
Ama yinede çok seviyorum seni.

Bilmiyorum her gelen onu diyor, bunu diyor,

Yorgunum, her zamanki gibi,
Hatta her zamankinden daha da fazla yorgunum,
Düşünceler, sorunlar bu yaşımda yordu beni,
Ben hep 1 yaşına geri dönmek isterim...
Gerçi herkes te çocukluğuna geri dönmek ister,
Fakat ben onuda yaşamadım, anlatacak çocukluğum yok benim.

Hep sordum kendime,nerede hata var diye,
Oysa ki bütün hata sende , sen biktirdin beni anne,
Dostumu düşman ettin bana,sevdiklerimi ayırdın benden,
Kiminle konuşacağımi bilmiyorum artık..

Gerçekten evladın mıyım bilmiyorum,

İyi günde yanında olsa ne fark eder acep,
Kötü gün dostu olmadıktan sonra...
Sırlarını paylaşsan ne değişecek,
O sırrı tutmadiktan sonra...
Derdini anlatsan ne olacak ,
Derdini dinlemedikten sonra...

Kalın ve karanlık bir Beşiktaş gibi,
Giderilmez eksiğini tanırım onu,
Çayın bardakta duruşu gibi,
Bir sevda ,usul usul büyürken bir kuytuda...

Masmavi bir deniz görünümünde,

Yağmur yağar ıslatır güzel dudaklarını,
Saçların tane tane,sarar yanaklarımı,
Ay ışığı bu gece doğmadı pencereme,
Ölüm belki olurda, ayrılır elden ele.

Yüzün gelir aklıma uyumam geceleri,

Baka baka daldım,
Ama öyle baktım ki,O kadar saf, o kadar temiz baktım,
Ben o gözlere baktım,
Ben o endama baktım .

Ben sevdiğime baktım,

Belli etmeden sevdim seni, değer bildim adını,
Bana kalan bir hatıra oysa ki senin adın,
Belli etmeden baktım sana,
Huzur dolu bakışların.

Belli etmeden yüreğine aşık oldum,terk ettin beni.