Gülten Nazlı Şiirleri - Şair Gülten Nazlı

Issız bir dağın sabah soluğuydu,
Serin bir sessizlikle indi ovaya.
Gökte bir kuş, kanadında rüzgâr,
Arıx, ismini fısıldadı toprağa.

Taşların diliyle konuşurdu gece,

İyi günde yanında olsa ne fark eder acep,
Kötü gün dostu olmadıktan sonra...
Sırlarını paylaşsan ne değişecek,
O sırrı tutmadiktan sonra...
Derdini anlatsan ne olacak ,
Derdini dinlemedikten sonra...

Bir gönül ister ki kırılmadan sevsin,
Bir yürek ister ki kavuşmadan da özlesin.
Dalgalar kıyıya nasıl umutla vuruyorsa,
Ben de bir arzu-halle sarılıyorum hayata.

Bir tutam sevgi ararım gözlerde,

İçimde kır çiçekleri gibi büyüyen dileklerim var,
Rüzgâra fısıldadığım nice sırlarım...
Her yıldızda bir niyet,
Her gecede bir dua taşıyorum sessizce.

Arzu-halim;

Bir kuşun kanadında taşıdım dualarımı,
Bir rüzgârın fısıltısında anlattım arzularımı.
Ne çok şey istemedim hayattan,
Bir damla huzur,
Bir avuç sıcaklık,
Bir gönül ki; çıkar hesapsız yola.

Kalın ve karanlık bir Beşiktaş gibi,
Giderilmez eksiğini tanırım onu,
Çayın bardakta duruşu gibi,
Bir sevda ,usul usul büyürken bir kuytuda...

Masmavi bir deniz görünümünde,

Yağmur yağar ıslatır güzel dudaklarını,
Saçların tane tane,sarar yanaklarımı,
Ay ışığı bu gece doğmadı pencereme,
Ölüm belki olurda, ayrılır elden ele.

Yüzün gelir aklıma uyumam geceleri,

Baka baka daldım,
Ama öyle baktım ki,O kadar saf, o kadar temiz baktım,
Ben o gözlere baktım,
Ben o endama baktım .

Ben sevdiğime baktım,

Gökyüzüne beyaz kanat çizen,
Bir umut olur barış güvercini.
Yüreğinde savaşsız bir gün,
Gagasında zeytin dalı, ince bir şiir.

Dağları aşar, denizleri geçer,

Baş ucumda bir melek var,
Sessizce bekler her gece.
Gözleri yıldızdan parlak,
Kalbinde binlerce ilçe.

Uykuya dalarken fısıltı,