Biraz hızlı,çetin,mutluluk yanaşmasıyla geçti zaman
Üvey evlat gibi kıymet bilmedik,
Saçlarımı gözlerimi ellerimi
Kalbimi bile değiştirdi anlamadan
Yordu yoğurdu kırdı eğdi savurdu
Anladım ki savaşılmaz, çok yaman.
Kabuk bağlamış kalınca bu yara,
Açsan da kanamaz dokunmaz birdaha,
Bir izin kaldı kolumda
Baksanda bakmasanda silsende hatıra
Yandan bakışlı gülüşün gelir aklıma,
Öpüşlerin kaçamak,
Atlayan balık gibi,
Köpuklü suların ardından
Muzipçe biraz mahcup,
Meydan okurcasına duruşun güneşe,
.Zamansız esıyor rüzgar,
Düşmemesi gereken yapraklar nedense yeşıl,
Mevsimler de değişken,
Kış yaz, yaz, kış olmuş
Zıtlıklar doğrulanıyor sanki,
Hesaplar tutmuyor,
Seni öylesine sevdimki,
Bir bardağın son damlasındaki yaşam olsan,
Toprağa karışır yeniden hayat verirdim çöllere,
Bir damladan deniz olurken ben,
Sen,güneş olmadan buharlaştın gittin,
Kuraklık başlattın, sevgimize yazık ettin.
Nasıl doğduksa karanlıklardan
Aydınlıklara uyanmak için çırpındıysak milletçe
Elele verdiysek yürekten inandıysak
Toprakların gözünü doyurduysak kanla delikanlıca
Sevgililerimizi gömdüysek kalbimize sonsuza kadar
Anamızın koynundan koştuysak siperlere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!