Gülşen Şenderin Şiirleri - Şair Gülşen Ş ...

Dünya çocuklarına, Atatürk’ten yadigâr
Bir övünç ateşi ki, coşku selinde insan
Ellerde al bayraklar, yurdum gelincik bahar
En büyük bayram bugün, bugün yirmi üç nisan

Ne engin bir felsefe tek birliğin görkemi

Bir hoşla, bir sorguyla, belki bir arayışla,
Mektup yazıldığı adrese gider
Türü iadeli taahhütlü olsun olmasın
Kafa tutmalar, bunalım takılmalar
Dikenli tel örgüleridir, çepeçevre bedenin
Zaman mevhumu kendi aşımına uğrar

Firari aşığım gözlerim yolda
Namus belasına bulunmaz çare
Tahammül kalmadı gönülde halda
Tül gibi savurdun ey zalim töre.

Karlar çözüldü mü yüreğim yasta

Kerpiçti barınağı, evi yuvası buydu
Toprağıyla yoğrulu alın terinin tuzu
Huzuru tevekkülü, emeği umuduydu
Kadercilik algısı, yazgıların kör gözü
Gafletmiş olguların kanayan gerçek yüzü!

ÇİLE YUMAĞI KADIN


Sıcacık yapıların mutluluk anahtarı,
Kalbindeki aşkıyla, sevda yanığı kadın
Vefasıyla azmiyle yuvanın emektarı

Sevdan ömür kilimi, aşk oduyla ördüğüm
Kandan kana ilmeksin, candan cana desensin
Yedinci cemre sensin, özde özü gördüğüm
Bahara şerh koymuşsam, açan tomurcuk sensin

Ufkun yeşil ışığı, sabahın şen neşesi

O n Kasım’da yaşam sustu, suskunluğun sesiydi O
N e mümkün kadere karşı gelmek, ecele ne mümkü N.

K asım rüzgarları esti, çaresiz toprağa verdi K
A tam bizler, Cumhuriyet ve laik toplum adına A
S enin yoluna baş koyduk, tek ülküde nefes nefe S

Işıltı şatafatında yorgun düşen gözler
Kamaşmalar esrarında sürmeli ilintiler
Yönü saptırılmış, kundaklanmış gelecek
İnsanı boğan kemiren bir kent yaşamı
Yığışım, başkalaşım zarı, yozlaşma harı
Tuvale sığmayan esrik renkli yüzler

Bayram geldi yine, yürekte boran
Yitik sevgilerde, eriyor zaman
Ne Bayram kutlayan, ne hatır soran
Ezgin gülüşlerle, kesilir kurban...

Çiçeklerin mis kokularla açtığı birgün
Cep telefonum çaldı, Güldamlam 'Gel' diyordu
Kalbimdeki coşkuyla, içim biraz tedirgin
Sevdiği o 'Sarı Güllerle' evine gittim
Yeni doğmuş güneş gibi, beni bekliyordu...