Gülşen Şenderin Şiirleri - Şair Gülşen Ş ...

Eskiden bizim oralarda, yani köylerde
Düğünler yemekli, üç gün üç gece sürerdi
Aracılar iki tarafı da uzlaştırarak
Kız istenir, rızalar alınır, söz kesilirdi
Ailelerin ekonomik durumuna göre
Karşılıklı `Çeyiz Kağıdı` düzenlenirdi

Yaşam renklerinden müjde ol bana
Güneş gibi doğsun ışısın kalbin
Venüs kızılından yandır sevdana
Solmaz baharlarda hep açsın sevgin...

Kışı ağırlarken nergisle sümbül

Acının en vahimi toprağını bırakmak
Yaşamayan anlamaz zorlu göç tufanını
Şaşkınlık çamurunda belirsizliğe akmak
Sırtındaki sancıyla, o bozgun hazanını
Tatmayanlar bilemez, o vurgun yangınını..

Hicran rüzgarı esip, sevgiyi soldurmadan
Gönül ateşi harda, gonca dökerken boy boy
Sevdayla akan ömrü, acılar doldurnadan
Gül açarken baharda, bu aşkın adını koy.

Ateş rengiyle işler, dantelini sevenler

Ne güzel şey doğrunun; iyiliğe, sevgiye
Coşarak akması, haktan yana yol bulması.
Ne güzel şey, insanca layık olmak övgüye
Yapılanmaya ışık, insana yol olması.

Yol, su topluma hizmet, yaşam düzenine sebep

Şafaklar uyanır aydınlık söker
Esrarlı bir sevgi sarar dünyamı
Kalbime gözlerin ne diller döker
Güneşler bezenir yakar dünyamı!

Gelişin umutlar sıralar tek tek

Bir yol uzanır gider sağımda düz ovalar
Solumda kıyı şerit gönül danteli gibi
Yeşili çalmış mavi aşkı martı kovalar
Denize dik yamaçlar akşamın tülü gibi!

Sevgiyi arıyorum kıyıdaki kuytuda

Aşk şerbeti içsem diyorsan sen de
Kekremsi tatları gözet öyle gel.
En az senin kadar susuzum ben de
Gönül şarabından söz et öyle gel.

Sevda mevsimine hep bahar olsan

Gelmişim şu dünyaya; neden geldim bilemem
Kıbrıs’ın dağ köyünde boş büyüdüm diyemem
Ağlar hep çocukluğum, gençlik nerde bilemem
Şimdi şehir durağım; köyü aştım diyemem!

Çileler yazgısını, kim yazmışsa silemem

Aşkımın ırmağı, seller selisin
Tutuldum amansız yanar yüreğim
Dönüşsüz yoldayım derler delisin
Yakını olmayan sevgiler seçtim...

Bu sevgi uğruna ağıtlar yaktım