Gülşen Şenderin Şiirleri - Şair Gülşen Ş ...

Gençlik doruklarında deli gibidir rüzgâr
Bir yanda aşklı yürek, bir yanda yanan efkâr.

Yel dağıtır saçları, örter de gözlerini
Sevda rüzgârlarında, uçurur özlerini.

Öyle uyanışlar var ki; düş gerçek arası
Kızıl güneşler doğar o ipeksi teninde
Hasretleri çözdürür anılar makarası
Dem bu demdir yar ile, sabahın görkeminde
Düşer şafaklara aşk, düşle gerçek arası.

Bak bugün “ On dört Şubat” sevdaları takın gel
Kalbinin bahçesinden, aşk gülleri elinde
Aşkların büyüsünde, sevda tanımaz engel
Kavruk susuz arzular biçimlensin teninde
Gül gül yaprak olalım; Sevgililer Gününde.

Vurgun yemişim
Sevda denizinin girdabında döne döne.
Beyin hummasından darmadağın bellek
Gençlik baharının tozpembe rengine
Siyahları emziren geceden
Fırçasını sürdükçe sürdü felek

A glayan kalbimin sesini hic mi duymazsin
R enklerine taptigim gözlerin hic mi aramaz
I nan ki yeilli mavi, mavili yesil gözlerine
F eryat eder de su kalbim yoklugundan anlamaz...

C anli mi ölü mü benligim bilenler anlamaz

Sevilebilmek
Delicesine severken
Betimlenmiş bir gönülde
Umutlardan deste dizer gibi
Duygulardan bal petek süzer gibi
Volkan lavları gibi açsın kalplerde sevgi.

Korkma sevgimden gir açıl kalbime
Orda sadece sen, bir tek sen varsın
Yalnızlıklara gel biz eş olalım! ...

Seni bulacaksın, içimde narsın
Karanlıklarda şavk, çöllerde karsın

AŞK KAFESİNDE

Sevda arayışlarım olmaz ham meyvesinde
Hasretle korla yanan bağrım boş hevesinde
İçimde sönmez acı bir gün söner mi bilmem
Sabırlarla yuvalar, yavrular seni sevmem

Bir okula kayıtsa; doğmak ve de yaşamak
Kara kalem sihrinde nasır tutar dirseklerimiz
Acının hakikâtinde kâh pişmek, kâh yanmak…
Önderlik yapan bir bilgedir eldeki deneyimler
O halde gel seninle mevsimleri değiştirmeden
Sevgi yağmurlarında bitimsiz aşk kuşağı olalım

Azalan sevince her gün şaşarak
Zamanda eridik boşa koşarak

Veryansın edildi emelin şevki
Maddede boğulduk, katlettik meşki