1980 yılında İstanbul’da dünyaya geldim. 1999’da Nazilli Süper Lisesi’ni bitirdikten sonra İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi’nde lisans eğitimini tamamladım. Ardından yüksek lisans eğitimini Marmara Üniversitesi’nde Yönetim ve Çalışma Psikolojisi üzerine yaptım.6 senedir de İstanbul’da bir inşaat ve turizm firmasında yönetici olarak çalışıyorum.
Bir tene dokununca hiç böyle yanmamıştı elim;
Ve eşlik etmemişti ona hiç yüreğim.
Oysa içinde sen geçen her cümleyle titriyor içim.
Hayatımda en sessiz ama aslında en haykırarak söylediğim kelimedir “baba”
Yazması kolay ama okuması imkansızdır çoğu zaman.
Düğüm düğüm olur boğazımda, söylediğim an.
Hazırım
Gözlerinde umudu görseydim,
Elimden tutup kal deseydin,
Geleceğe dair bir iki satır yazsaydın bana,
Gözümü ufka dikip orada bir umut aramayalı ne çok oldu.
Renklerin yüreğimdeki cümbüşü karalara bürüneli,
İçimdeki çocuk uyanmaz oldu.
Çoktandır konuşmaz oldu benimle,
Gerçekleri yüzüme vurmaz oldu.
Derinlerde bir dipsiz kuyuya kapamışım kendimi;
Çimenlerin üstünde çıplak ayak yürümeyi özledim bu şehirde;
Yolların sonunda denize kavuşmayı ve de.
Sıcak yaz akşamlarında ılık ılık yüzümüze vuran meltemi özledim.
Vaktimiz dar, yetmez belki alnımıza kazınan zaman,
Ne olur biraz daha kal, geçmez belki sen varken zaman,
O kadar çok ki seninle yapmak istediklerim,
Yüreğimin çatlaklarından içeri sızan damlalardır göz yaşların,
Kalbimde çağlıyor şimdilerde gözlerin.
Denizin üzerinde oynaşarak yüzen küçük balıklar gibi;
Bir görünüp bir kayboluyor gözlerin.
Sözlerin, yüreğimi bin bir parçaya bölüyor, kırıyor sözlerin.
Oysa sözlerinin içime akıttığı zehri, gözlerin siliyor sevgilim.
Kendime yabancılaştım aynalarda.
Kendi gözlerimin içine bakamaz oldum;
İçlerindeki öfke denizinde boğulmaktan korkarak.
Seni bir başka zamanda ya da bir başka hayatta tanısaydım bile,
Bambaşka bedenlerin içinde rastlasaydık bile birbirimize,
Ruhun ruhuma değer, buluşurduk yine.
Bir bilsen nasıl yanlış bir zamanda;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!