Gülşah Başol Şiirleri - Şair Gülşah Başol

Soluğu şiir kokuyordu kızın
Şiirin azı dişi ağrıyordu...
Uzun hava söylerken esmer değildi oğlan
Hatta bakışı güneşte kumrala çalıyordu...

Baygın baygın baktı oğlanın ardından

Yüzmek o kadar zor olmasa gerekti
Gölete doğru yola koyulurken,
Hiç biri bu ayrıntıyı dert etmedi...

Alibeyköy barajına komşuydu evleri
Hava bunaltıcı sıcaktı

İki bakır teli burup sarmıştı birbirine usta
Her boğuma birer boncuk dizerek,
Onu sırma saçlı, kalem kaşlı, ince bilekli bir kız beğendi
Vitrinden seçti bir çift kanat gibi ellerini çırparak
"Yakıştı, hediyemiz olsun" dedi çırak...

Çok uğraştın, çok didindin ömrünce
Ucra bayırlar aştın
Uzak tepelere tırmandın
Sert tüyleri ayağına batarken bir dikenin
En çok iki dakika ancak yumdun gözlerini...

Gidişini kabullenmem bekleniyor
İzlediğim belgeseller bile
Subliminal mesajlar içeriyor,
Basbayağı annesinin canını sıkıyor
Uçmakta gecikmiş bir yavru kartal...
Bense uçtun diye küstüm

Bir bebeğin eline diken batsa
Yüksekova'nın yüzü yere geçerdi...
Hakkari kırsalında pusu kuranlar
Kalleşliklerini de yola döşemişlerdi...

Bu sefer olanlar alt üst etti yeri

Toka takardı şiirlere
Şakacı olduğundandı belki
Yahut güzel söz tüccarıydı babası
Ve o bonkör bir mirasyedi...

Balonlar asardı

Çayırlıkta mahpustu çayırkuşu
Herkes ona imrenirdi
Ne genişti üzerinde uçtuğu vadi
Oysa özgürlüğü esaretiydi
Yankılanıp uzayıp çınlayan sesi çığlığı...

Ağriceyi iple çektim günlerce
Bir kösküç yetişir çiğdem binlerce
Mahsülü koymaya heybem al aldı
Parlak cizlavutum tek eksik kaldı

Çerçi Nuh Yozgat’tan elbet dönerdi

Hiç bir şeyi olmaya talipti adamın,
Bulsun da dikmesinde
Cebinde uyusun yeter...

Sevildiğine işaretti çok giyilmesi
Ne çok gezmişti sırtında, bunu inkar edemezdi...