Gülmeden Gitti Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

GÜLMEDEN GİTTİ
Salına salına ören yerine,
İndi sığmaz oldu sığa derine,
Nazar eyledi de akan terime,
Çıkardı mendili silmeden gitti,

Al yazmayla cemalini sakladı,
İsli demliğimi şöyle yokladı,
Doldurdu bardağa çay'ı kokladı,
Kuru ekmeğimi dilmeden gitti.

Elin attı yeleğinin cebine,
Bir resim çıkardı musahib'ine,
Gösterdi bakmadı mustaribine,
Perişan halimi bilmeden gitti.

Üzerime kaynar sular döküldü,
Yüreğim kavruldu, ciğer söküldü,
İçim kan ağladı boynum büküldü,
Nazlı yar yanıma gelmeden gitti.

Garip Müçtehit'i aldı kaleme,
İfşa edip sevdasını aleme,
İyice düşürdü acı eleme,
Yalvardım yüzüme gülmeden gitti.

Tüm.San.Der.
Akyurt İlçe Başkanı
İsmet MURAT
(Müçtehit)

Sözlük:
Musahip: Sohbet, arkadaşlık eden kimse
Mustarip: ıstırap acı çeken,