Güliz Ardilli Şiirleri - Şair Güliz Ardilli

Ateşim, güneşim, canım sevgilim,
Çok seviyorum seni,
Tıpkı senin beni,
Çok sevdiğin gibi.
Sana yazdığım şiirlerin her biri,
Sınırsız sevgimin göstergesi.

Rüzgar benim, yağmur benim, gemi de benim,
İstediğim gibi severim.
Rüzgar benden yana eser,
Yağmur üzerime çiseler,
Arada gök de gürler.
Benim olan bana geliyor,

Sevgilim;
Dünyanın en güzel şarkıları senin olsun,
Gökyüzündeki en parlak yıldızlar ve yağmurlar.
Banaysa bir tek sen yetersin.
Sen her şeyin en iyisine, en güzeline layıksın.
İşte o yüzden benimlesin.

Daha çok beklersin,
Kendini boşuna üzersin.
Umut da benim, çiy tanesi de,
Boşuna kürek çekme,
Tek kürekle,
Ancak olduğun yerde dönersin.

Ah be sevgilim;
Ben seni bekliyorum,
Sen de beni.
Ben seni seviyorum,
Sen de beni.
Artık yarın demeyelim.

Ben bir aslanım dişi,
Ve oldukça vahşi.
Eğer görüyorsan aslanın dişlerini,
Sakın düşünme sana gülümsediğini,
Demiş Arap şair El Mutanabbi.
Aslanlar kükrer, yılanlar tıslar,

Pastamın mumlarını üflemişim,
Hayallerimi seninle süslemişim,
Her anımı seninle düşlemişim,
Seni ne kadar çok özlemişim,
Hayat boyu seni beklemişim.
Hep iyi ol, mutlu ol, benimle ol,

Sonbahar en sevdiğim mevsim,
Ama kalbimdesin ve kalbindeyim dört mevsim.
Dört mevsim seninle en güzel renklerim.
Sevdiğin tek ve en güzel çiçek benim,
Hem yazın hem dört mevsim.
Mevsimler değişse de ben her mevsim seninleyim.

Hayatımın anlamı, hayatının anlamıyım.
Dünyam, dünyanım.
Umudum, rüzgarım,
Dünüm, bugünüm, yarınım,
Bazen kabına sığmayan derya olup taşarım, dalgalanırım,
Seni herkesten kıskanırım, haklıyım,

Öyle bir hayalim ki ben;
Tüm gerçeklere tercih edilen,
Sevgilimin gözünde her şeyi herkesi bir kenara iten,
Ömür boyu mutluluk vadeden,
Hep ulaşılmak istenen,
Sevgilimin kalbinden, gönlünden geçen,