Güliz Ardilli Şiirleri - Şair Güliz Ardilli

Hayat satranç oyunu gibi.
Sevgiyi çiçeğe böceğe göstereceksin,
Merhametini ölmek üzere olana.
Gerçekler acı, yalanlar tatlı.
İyilikler paslı, kötülükler süslü.
Zaman değerli,

Bitmek üzere olan sigaramın kızıl külüne bakarken,
Neler geçmedi ki aklımdan;
Gecenin karanlığında yalnızlığıma eşlik eden tek dost,
Kızıl bir ölümdü.
Sevdiklerim aklıma geldi,
Şimdi yanımda olmayan sevdiklerim.

Nasıl bir yerde?
Korkulardan uzakta,
Hakimiyet sadece sende,
Özgür dudaklar söylerken,
Durmadan çılgınca bağırırken,
Uçmak isterdim o yere.

Seni çok seviyorum.
Her an seni düşünüyorum.
Elim gitmiyor telefona,
Numaranı da bilmiyorum sonra.
Arkadaşına sorsam mı diyorum.
Uzun uzun düşünüyorum.

Hala seviyor muyum seni?
Yeter artık ne hallere soktun beni.
Bir rüya mahvedemez her şeyi.
Unutmadım bana çektirdiklerini,
Göz ardı edemem hissettiklerimi.
Zamanında sen de yalnız bırakmıştın beni.

Karamsar olma.
Hayat üzülmek için çok kısa.
Önünde güzel bir hayat var,
Onu dolu dolu yaşa.

10 Mart 2011 Perşembe / İstanbul

Aşk hiç beklemediğin zamanda yakalar seni,
Hiç beklemediğin zamanda bulursun kendini bulutların üstünde.
Beklemezsin bir sonu olduğunu.
Ama hep bilirsin,
Hep bilirsin yüreğini sızlatacak o acıyı.
Utanmaz ruhunu yeşil gözlerinin ardına saklıyorsun diye düşünmüştüm.

İşte kalemim ve hislerim,
Korkutuyor beni düşlerim.
Onun umudu var,
Benimse yalnızlığım,
Oldukça çaresizim,
Duyulmuyor çığlığım.

Mum yakıp gecenin karanlığında hayal ettim seni.
Bana baktığında gözlerindeki ifadeyi,
Gülümseyişindeki gizemi, sesindeki sevgiyi,
Dayanılmaz oldu bu ayrılık çok özledim seni.
Hiç olmazsa bir kere öpseydin beni.
Söyleseydin beni sevdiğini.

Basit görünen şeyler çok karmaşık,
Karmaşık görünen şeyler bir o kadar basit.
Dünyada olmak deli işi,
Tüm akıllılara duyurulur.
Her insan ayrı bir dünya.
Benim dünyamda olmak bazen böyle oluyor, deli işi.