Dışarısı buz gibi, hava soğuk,
Bense üşümüyorum,
Hiçbir şey hissetmiyorum.
Buna beni sen zorladın.
Aslında hissettiğim,
Canımı soğuktan daha çok acıtan bir şey.
Hem aynıyız hem ayrıyız biz.
Farklılıklarımıza rağmen aynıyız,
Ve aynılıklarımıza rağmen farklıyız.
Bazen aynı bazen ayrıyız biz.
Aynılıklarımız, farklılıklarımız ve ayrılıklarımız,
Her şeye rağmen insanız biz.
Yere bakan yürek yakan,
Seni düşünüyorum her an.
Yalan sanma inan.
Bir dilber var sana kanan.
İstanbul / 1998
Şu yıldız denizinde yüzerken,
Yere basabilmek gizemli maviyi anlamaktır.
Ümitsizlik mavisinde kaybolmuşken,
Mantık gemisine ulaşabilmek gizemli maviyi anlamaktır.
Serin sularda yüzmeyi unutmuşken,
Bir martının kanadına tutunup yükselmek,
Nerdeyim, kiminleyim, neyim?
Amacını kaybetmiş şaşkın bir ördek,
Bir esintiyle eğilen koskoca bir çınar,
Kılıcını kaybetmiş dolanıp duran bir şövalye,
Sesini hiç duyuramayan minik bir kedi yavrusu,
Yanlış aynaya bakan bir cüce,
Öğretemedim sana sevmeyi,
Söylemedin beni sevdiğini.
Bilmiyor musun seni seçtiğimi?
Bakışların beni benden aldı,
Tavırların beni baştan çıkardı.
Unutturdu tüm hıçkırıkları.
Bugün yine yağmur yağıyordu.
Erguvan ağaçları çiçek açmıştı.
Ben yine yalnızdım.
Bugün yine müzik dinliyordum.
Yağmur damlaları cama vuruyordu.
Bugün yine hem seninle hem de sensizdim.
Gözleri var göz değil,
Kalpleri var kalp değil,
Dilleri var dil değil,
İnsan görünürler,
İnsan değil.
Bilin bakalım bu nedir, ne değil?
Bak istediğin gibi sonbahar geldi.
Artık yazın cıvıl cıvıl ortamında değiliz.
Sert rüzgarlar, yağmurlar, bulutlar, dökülen yapraklar...
Sert esen rüzgarın sesini duyuyorum.
Ağaçların bir o yana bir bu yana savruluşunu görüyorum.
Bulutlar ilerliyor, zaman geçiyor.
Geliyorum sizi tarihten silmeye,
Ben özgürüm bağlanamam kimseye.
Bekleyin ve görün kimmişim ben,
İsteyince alırım hiç beklemeden.
Şaşıracaksınız siz de olanları görünce,
Sıfırdan çıkarım birden zirveye.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!