Gülhan Özkara Şiirleri - Şair Gülhan Özkara

Diyorlarki.. şiirin son adresi
Tamam iyi...falan filanda
Şirin son adresi olmaz
Şairin son adresi olur

Beş bin yıldır dalgalar gibii dövünen

Göğün rengi gök rengi
Dairesel bir yay gibi
Erzin'den İskenderun'a uzanan
Amanoslar kara
Çıplak gözle görünüyor
Altmış kilometre ara

Hani biliyorsunuz insanlar ağlar
Bebek, çocuk, büyük
Erkek, kadın, ağlanır yani
Erkekler ağlamaz sözü
Hayatı kebap olanlar için
Sen bir hükümdar olacaksın da

Aslında benim bu dünyada
Yapacak bir işim kalmadı
Sevdiğim hiçbir kadın ve kızı alamadım
Ama olmuyor
Her gece ve her gün nöbetlere kalıyorum
Hayata bir şey ile tutunmam lazım

İlk genç kızlık yeni delikanlılık çağında
Seçilmek küçük düşmek
En amansız musallattır çocuklara
Dünya başıma yıkıldı sanırlar
İç alemleri sonsuz bir kırılganlıktır
Böyle dip böyle bile elalem

Sevgililerimden ayrıldım
Yattığım yataklar tabut
Ben içinde uzanmış ölüyüm
Herkes aşerey-i mübeşşereden
Ben gavurların dölüyüm
(2003)

Dağda ayı ne anlasın sanattan
Saçlar kıvır kıvr sarı halattan
İsmiyle müsemma mübarek Nazlı
Vurgusu imaleli demesi hazlı

Baharda çıldırır renkler
Yeşil de
Gürül gürül sâikalar patlar semâdan hâke
Her şey ıslak ağır
Başını kaldıramaz sağanaktan
Taze bahar filizinden yapraklar

Irmaklar kaybolur denizler dolar
Kim bilir nerdeki dağlardan doğar
Deniz tuzu tatlı suları boğar
Allahın işine akıl ermezmiş

Yeryüzünü içi ateş yaratmış

Fırtınada bütün yaprakları
Aynı yöne savrulan
Bir ağaç gibi olduğun zaman
Milletimizin şerefli geleceği için
Gerekirse aç bi ilaç
Bir ömür yirmidört saat