Gülhan Aydaş Şiirleri - Şair Gülhan Aydaş

Her gece bir kehanetti
Sabaha meydan okuyan.
Geceye uzanan merdivenlerden çıktığımda anladım.
Her basamak dünden kalan bir gözyaşı
Her basamak yeni güne umutla dolmak
Yeni güne uyandığımda

Sevip de ayrılmak zorunda kalanlardan mısın?
Yoksa hiç sevmeyenlerden mi?
Yada sevip de sevdiğini anlayamayanlar grubundan mı?
Aptal mısın?
Aptal taklidi mi yapıyorsun?
Kendini biliyor musun?

Bitmeyen bir senfoniydi aşkımız
Ne sen benden gidebildin
Ne de ben senden
Melekler bizim için dua ettiler...
Bunu ne sen bildin ne de ben
Kutsanmış bir aşktı bizimkisi

El değmemiş bir aşk yerine
Gittin ikinci el aşklara teslim oldun
Masumiyet hiç bu kadar hor görülmemişti.
22 Mart 2024 saat 22:22
Kavacık
Gülhan Aydaş

Korkmuyorum ölümden
Sevdiklerimin ölmesinden korktuğum kadar

Hiç bir sevdiğimin acısını görmeden ölmek
İşte o zaman ölüm ödüldür bana

Ona ya şiirim olacaksın ya da ölümüm dedim.
O da ölmeden önce son isteğin var mı dedi....
Aşk ikimiz için çoktan bitmişti...

31 OCAK 2016 SAAT 06:02

Oysa benimle aşka merhaba diyecektin
Sen eski aşklara mı takılı kaldın?
Aşk yerine kendine anlık sevgiler mi yarattın
Oysa bana gelecektin
Gözlerinden öpecektim
Yüreğinden öpe öpe

Bana hiç seni seviyorum demedi
Ama hiç sevmiyorum da demedi
Hayatımın en büyük işkencesiydi
Hayatım bir papatya falından ibaretti
Seviyor,sevmiyor
Seviyor sevmiyor

Rüya mıydı bu gördüğüm?
Yoksa gerçek mi?
Hadi kapadım gözlerimi
Uzattım elimi

Boğaziçi köprüsünü seyreden
iki kişiydik yan yana
Kolun koluma değiyordu
Elin elime değse tutuşacaktık seninle
Ne sen cesaret ettin elimi tutmaya
Ne ben cesaret ettim elini tutmaya