Gülgün Özel Şiirleri - Şair Gülgün Özel

Yüreğimde yanan son bir mumdun
Her seferinde ellerimle söndürmeye meyl'ettiğim
Ne çok ocak yaktın
Kaç yüreği atmayacak kadar öldürdün
Kırkıda mı aynı olur be..! !
Bir öncekinden daha mı beter yanar

Rab'bime imtihanımdır dedim
Boyun büktüm
Sessizce çekildim
Perdelerim sıkı sıkı kapalı
Karanlığı daha çok seviyor gibiyim

Benim hiç göğüs kafesim çatlamadı
Hiç nefesim yapışmadı boğazımda
Hiç diz çökmedim
Ve vurmadım taşlara ayaklarımı

Ben hiç dilimi yutmadım

Hırçın kartal pençelerinden sıyırdım gençliğimi
Dağ doruklarında tütsülerken
Kokusunda iğne oyalı yazmalarla halay çektim.
Yıkılmamaya
Sevdaya süzülmeye yemin ettim.
Tırnaklarımla parçaladım da kaderi

Bir ucu yanık sigaraya baktı
Devasa yalnızlığım.
Dumanıyla dahada büyüdü
Kocaman bir umman oldu sonra.
Kağıttan gemiler saldım ufuğa
Batmasınlar diye gözüm gibi baktım.

Zifiri bir gecenin, dibini bulmaya çalışıyor gözlerim
Karanlığa alışkınım oysaki..
Nedir bu biçare aydınlığa özlem.?
Onuda anlamış değilim..
Uzaktaki evlerin ışıklarıyla, tanış olmak isteğide var.
Lakin; perdelerini bile aralayamama

Ben bana acı veren şeyleri ve gidişleri özellikle beynimi kemirene kadar defalarca hatirlar,sonra hatırladığımda aci vermemesi için her aklıma geleceğini hissettigim an çocuk gibi icimdeki çocuğa konuyu degistirtirimm.Siz aynı göğe bakıyoruz diye sırf aynı şehirde olalım, bu bana yeter diye aylarca yıllarca hayıflandınız mı? ..
Edebiyatci şair gibi değil ,romanlarda şiirlerde yazılanlar gibi değil, gercekten yaşadınız mı?.
Gercekten diliniz LAL kesildimi, aylarca konusmadan zaman geçirdiniz mi ?"Vursalar kanım akmaz"'ın başrolünde yer aldınız mı?
Ve uykunuzdan aglayarak uyandınız mı?

Ve her uyandığınızda bu bir rüya bu bir rüya olmalı dediniz mi?

Aç susuz bekledim.
Ve
Gözlerimi hic yummadım
Uyuduğumu zannettiğim zamanlarda bile
Sevda tokluğuna çabaladım.
Gönül otağına çöreklenmiş

Bir yavru ceylan
Ahu gözlü dilber
Y/akan g/öz/....kanayan aşk
Y/arası olmayan
Dibine vurmuș/
ne ararsın?...Yok ki burda..!!

Akıtacak bir damla yaşım daha var mı bilmiyorum..Nedir bu anlayamadığım hayatın,çözemediğim düğümleri..Kim aldı elimden gülüşlerimi,kim çaldı gözlerimden geleceğin pırıltılarını..
Hergün,bir umutla uyandığım sabahları özlüyorum..Geriye birşey kaldı mı?? ..
Sanmıyorum..Otuzbeşten sonrasını hiç hatırlamıyorum bile.
Doğru söylemiş Cahit baba.Yolun yarısı otuzbeşten sonraymış..Oysa en sevdiğim ve ezberlediğim ilk şiirlerindendi..Bana bukadar dokunacağını bilseydim,bu kadar içime ișlercesine severmiydim acaba..??
Insan,özlemlerine böyle yenik düşüyormuş demek ki,ne kadar çabalasanda yakalamak için,bir ucundan hayatı,o son treni,son durakta yakalamak vakti de,olayıda çoktan elimizden gitmiş..
Mutlu olunacak,küçük şeyler buluyor insanoglu,isyan eden diline gem vurabilmek için..Hatta bir sürede polyannacılık oynuyor..