Güler Turan Şiirleri - Şair Güler Turan

’Var mı Hâcet Söyleyim,,


Ey tabîbim, dil_i bülbül, hoş edâlım, gültenim
Gel efendim, işvebâzım, gel benim şûh_i şenim
Dil harâbım, âşıkından çekme el cânım benim!

Var mısın


Akşam, yine ziller takarak cûş edelim, gel!
Sazlâr ile fasl, câm ile meynûş edelim, gel! ...
Zülfün dökerek dön, hele bîhûş olalım hem;

Yokluğundur böyle mahzûn eyleyen ahvâlimi
Döndü devran geçti yıllar, şimdi nâçâr ağlarım
Yandı cânım gelmedin hiç, sormadın son hâlimi
Yas tutar bülbül gülüm solgun, perîşan bağlarım.

Çekse sînem, kalbe hükmüm geçmiyor ben neyleyim?

Yoktur ki İnsâfı

Müptelâyım dil_i rânâ dilberin her tavrına
Yok ki ondan gayrı şuh baksam da dört etrâfına
Merhamet et gönlümün sultânı al dergâhına
Der dilim lâkin O duymaz, hep kıyar cânânına.

Kendileri Biricik KOCA(M) DIR


Ehl-i dildir, sevdiğim cânım efendim, her zaman..
Öyle hoş nâzik tavır eyler ki, yoktur yer zaman...
Müşkülüm olmuşsa dinler, el verir yol gösterir;

Ne zaman hülyâya dalsam aklıma gelir yüzün
Yokluğun kâbusa döner hayâlin çâre olmaz
Ve hep günün her ânında içimde korkunç hüzün
Gözyaşlarım bile heyhât Aşk’a şifayâb olmaz.

Gecem uzar burulurum mâteme durur içim

Halim Etme Zâhiri

’’Etme beyhûde figan,, dinle sultânım biran
Zan’da kalıp kahr ile, yakma cânımı, cânan
Öldürür tavrın beni, dert eylerim derdini
Söyle bana sevgini, yok mu vuslata imkân?

Dil Harâbım Yakma Cânım

Nâr_ı firkât yaktı cânım, yâr_e Yâ Rab neyleyim
Kırdı gönlüm çeşm_i âhum, gayr_ı feryâd m'eyleyim
Yansa sînem, rahm eden yok, kalb_i vîrânım aman
Hem garîbim, hem perîşan, bâri bir Rast söyleyim.

Hasretindeyim

Ah efendim; gönlümün sultânı, sevdâlım benim
Pek perîşan hâldeyim, cânım yanar şuh_î şenim
Dilberim; emrindeyim, gel der isen hasret biter
Yoksa billâh, âteşinden kavrulur nâzik tenim.

Kır Gurunu N'olur

Şimdi mahzûn, boynum bükük, mâzîyi yâd ederken
Bilmem ki hiç düşündün mü? Nerde O, nasıl diye
Yokluğunun acısıyla, gönlüm feryâd ederken
Şiirler mi yazmalıydım, aşkımıza hediye.