Güler Ataş Şiirleri - Şair Güler Ataş

Yalnızlığın / Ev sahibin
Yorganı'nın / Kir ve pis kokusu
Tavanda asılı çivi.
Gözlerin resmediyor.
Kim bilir kaç beden!
Her uyku arası

Ne kadar boşluktayım gittiğinden beri
Arkamda kocaman bir duvar vardı
Sırtımı dayardım, dinlenirdim, gölgelenirdim
Bazen kanat çıkıverir iki yanından
Korurdu beni korkularımdan
YIKILDI

Kendimle yaşadım seni
Hiç fark etmedin
Anlamadın
Ellerinin sıcaklığını
Ne kadar istedi ellerim
Bedenim,

Biz eskidende
Aynı evin çocuklarıydık
Duvarlara yazdığım sloganlar
Üç gün eski dilinde ki marşlardan

Başka başka sokaklarda bağırdık

Adam; bir gün teğet geçti kocaman ayaklarıyla
ikinci gün yaprağına değdi
Başka bir akşam saati
çiğ düşecek diye üstüne aldı onu avuçlarına

Kocaman bir masal evinde

Sesinin renginden anlıyorum...
Umutlarını kocaman bir kuşun............
Demir kanatlarında bıraktın..
Umutlarını topladım dünkü yağmurda..
Kimse görmesin diye.........
Sakladım geleceğin güne..........

Küçük balık takıldı sürüye
Onlar yem peşine
O sevdiğine
Sıyırdı kendini kardeşlerinden
Yaklaştı canı yanarak ağa
Sızdı ufacık bedeni

Son mektubunu okuyorum hergün
Bana bıraktığın yuvarlak bir cevap
- Aklında hiçbir şey kalmamalı
Aklımı nerden bilebilirsin ki,
Her gelişini gidebilir ihtimali üstüne kurguladım
Hatta bana hiç gelmemiş olduğunun da farkındaydım

Ve hepinizi temize çekerdim

Ilık bir Akdeniz akşamında

Tek eksiğim masamda yeşil zeytin
Eğer terazisi olsaydı yüreğimin
En çok zeytin tartardı
Henüz değmeden dallarına
Bir amelenin hoyrat elleri
Bilmezlerdi gözlerinde ben