Güler Ataş Şiirleri - Şair Güler Ataş

Istanmul’mu demiştiniz?
Hiç unutmadım ki
Aklım sokaklarında kaldı
Kardır, kıştır fark etmez
Özlemle beklerim kapısında
Bayrampaşa’nın, metris’in.

Üstüne öyle bir yorgan örttüm ki
Koyu birkış uykusudur
Göz kapaklarımda ki

Sol yanımın tarihi, yakın olursa yüzün
Gidersen

Önce saçlarımı kazıttım
Kafamın içini görmek için

Sonra gözlerimi daha renkli yaptım
İçinde kararan seni seçmek için

Önce bir meyhaneye uğrayacağım
Sabaha dek
Köpek gibi içeceğim.
İçimde ki köpeği susturmak için

Kaldırımlarda

Afet bir rüzgar çıksa
Sürüse beni......

Öpsen.....
Canlansam dudaklarında
Titrek

Seni sevmek yakıştı bana.
Bütün çığlıklarımı sana attım.
Bütün gizlerimi sana açtım.
Bütün aşklarımı sende yaşadım.
içimde mevsimler seninle döndü..
bahardan kışa..

Alışılır diyordu teselli olsun diye dostlar
Alışmak değil zorunluluk.
Ben alıştım.
Gözüm alışmıyor yokluğuna,
Çok özlüyor bilemezsin.
Henüz üç ay.

Saklı şehirlerinizi keşfettim sonra
Fahişeliğin tarihi kadar
Eski ve acı bir aldanmayla

Öyle kirliydi ki akan nehirleriniz
Öyle yoksul ve sefildiniz ki

Gidersen
Kızılderili bir isyan başlar
Bu şehirde
Bütün sokakları yakılır
Kaleleri düşer
Öldürülür içimin beyazları

Kızıl bir gül var yüreğimde.
Yarim kokar bu mevsim papatyalar.
Deniz durgundur bu mevsim
İçim çalkalanır yerine.
Erken vurur buralara bahar.
İçimin cemreleri düşer yaza.