Güler Ataş Şiirleri - Şair Güler Ataş

Gökyüzünün lacivert saatlerinde
Suç ortağımdın

Çok uzaklardan bir güneş yollayacağım
Yıldızlarını özleyeceksin gecenin

Bırak şu sigarayı diyor doktorlarım.
Oysa mülteci mektuplar yazıyorum dünyaya.
Bir ayrıntıdan fırlamış gibi,
Gereksiz duruyorlar masamda.

Kopuk kopuk anıları salıyorum.

Şimdi seni uyuyorum
Düşle gerçek arasında
Kirpiklerimde sen

Güneşe hangi ülkeden
Günaydın diyorsun

belki hiç tutamayacağım ellerini
gözlerine rahat rahat bakamayacağım
belki hep kaçamak
göz ucuyla
beynimde bir düşünce olarak kalacaksın
korktuğum için seni kaybetmekten

Ağla sevgilim
Yanıyorken Çukurova
Pamuk tarlalarında tutuşmuş
Bir çocuğun dudakları
Cehennem sıcağıdır şimdi Akdeniz
Güneş saklanamaz

Çocukluğuma döndüm seninle,
Sanki / zaman değildi aramızdaki
Bu coşku/ düşerken kaldırdı yeniden.
Sen miydin / sessizce süzülen içime.
Yoksa / adı hasret bir sevdamıydı,
Kapı ağzında bekler gibi duran.

Bir gün uzun dinleneceğim
Gerine gerine
Ne ekmek derdi
Ne kira
Ne de devlet başımda
Şimdi ben yoruluyorum

Kavgadan kaçmış militan gibi
İnkarcıyım artık
Sesimi bırak
Öfkem sıtmalı saatlere
Arka sokaklarımda sana yer yok
Suskun içimdeki şehirler

Sığ denizlere benzemem

Yüreğimin attığı

Ayaklarımın götürdüğü yerdir

Hayatımın yarısından fazlasının yalnızlığını, Sizinle yaşamışım
Meğer beni anlamlandıran o kalabalıktaki yalnızlıkmış.
Dağıldık
Paramparça içim,bitmeyen bir sızı var içimde.
İnsanın en büyük benciliğiydi çocuklar.
Oysa şimdi doğanın bencilliğini yaşıyorum.