Gülden Taş Şiirleri - Şair Gülden Taş

Ölçmeye kalkarsan benim sevdamı,
Ağır gelir bil ki kaldıramazsın.
Dağlara koyar da can’ı devranı,
Yol bulup gönlüme hiç varamazsın.

Kanatırsan eğer gönül yaramı

Efil efil yaktın gönül evimi
Dalgalarda parçaladın gemimi
Kara ya çevirdin, pembe hayallerimi
Zifire batırdın bendeki seni

Neşter çektin, durmaz artık kanama

İki dudak arası söylediğin
Bin damlaya bedel söz var ya
Kıvrımlardan dökülen nağme
Nakış işler yüreğime
Hangi zamana ait bendeki sen
Dikiş tutturur bakışlar

Susma sen susarsan,
Yanar bendeki bütün şehirler! ...
Bir içten gülüşüne,
Akar yüreğimde nehirler! ...Güldence

Sana kırık bir kalemle yazıyorum,
Gönlüm kırık dökük yokluğunda,
Kalem kırık olsa ne yazar?
Sana bir söz vermiştim ya!
Tutamadım sevgili sözümü.

Özlenen özlemim, özlemler içinde özlediğim,
Özlemlerime yol bulup sana geldiğim,
Coşkulu başladım seninle hayata,
Seni neden bu kadar çok seviyorum ki?

Hayatta her şeye mantıklı, mantıksız

-
vakit sevda vaktidir!
güller açsın yüreğinde.
en koyu sevgilerin koynunda.
sarhoş uyanırken sabaha!
dudağında masum bir gülümseme,

Kalabalık yalnızlığım da baktığım
Gülüşlerde seni aradım.
El ele tutuşan iki sevgili görsem
Biri sendin, birisi ben…

Sevda ile bakışan bir çift göz görsem,

Yüreğinin haykırışlarına geldim,
Yırtarcasına evreni yana yakıla,
Sessiz çığlıkların yankılanırken,
Çağırıyordu beni aşka, aşkına geldim.

Haykırışlarına son vermeye,

Yürek duvarındı ilk
Gönlüme yıkılan,
Harabe evimi yıkıp,
Yeniden yapmaya kalkan
Ve inşaatına arsa açan,
Projeler üstünde çalışıp,