Gülden Taş Şiirleri - Şair Gülden Taş

Ömrümü bıraktım yele
Rüzgar hangi yöne savurur bilmem.
Bıraktım hayata dair her şeyi
Esmesini öğrendim yıllar önce.
Beni alıp götürürken benden,
Kırdı bir çok dalımı, kalmadı bende ben!

Gönül sahibim sensin
Zarıma gelen yeksin
Adım adım sevmeksin,
Ne zaman geleceksin?

Diliyor her an yürek

Çıktığım yollarda menzilim şaştı
Bir kaşı karaya yar diyemedim
Suskunluğum göçtü dağları aştı
Karşısına geçip gör diyemedim

Gülüşü bir başka bakışı başka

Sevdalım tenini, ruhunu öpsem
Dudaklar teninde, kıskanır aşklar
Bir ömür seninle, ruhunla kalsam
Şaşırır sevgiler, kıskanır aşklar

Senden gelen cefa başım üstüne

Sahi Senin neyini sevdim ben?
Günlerce düşündüm,
Ellerinin sıcaklığında yanmadım ki hiç,
Kokunun bilmiyorum,
Gözlerindeki ateşlerde erimedim ki,

Saldın beni yürek yakan koruna
Aradığım sende bir damla Kevser
Balık gibi düştüm sevda toruna
Aradığım sende bir damla Kevser

Yollar yolu oldum dostlar bağında

Ben bu sözlerini hiç hak etmedim
Selamı kesmenin zamanı mıydı
Bir yanlış yapıp da senden gitmedim
Küsüp de gitmenin zamanı mıydı?

Yazdıkların hançer sinemi yardı

Anlatmak değil de yaşamak lazım
Görenin var mıdır irem bahçesi
Yürekte taşırım en büyük hazzım
Girenin var mıdır irem bahçesi

Ne güzel bakıyor yemyeşil gözler

Kanlı astar giydirmeyin, dağlar bizim, kar bizim.
Tıfıl kalır ilticada, kâinat siler izim.
Tespih elde tevekküldür, daha da artar sızım.
İlticalı hayatlara, bulunmalı kul hası,
G/öl yüreklerden silinir, elbet günahın pası.

Sanadır haykırışlarım!
Gönülden çağırır,
Ezanın ibadete çağırdığı gibi.
Gönül mabedime,
Duy da beş vakit,
Gel gir diye…