Anlayamadım nasıl birden böyle oldu
Sen alıp verir olmuşsun soluğumu
Gidince nefessiz kalışımda keşfedebildim
Sana bağlamışım bütün ruhumu
Gözlerinle bakmışım hayata benim diye
Gördüklerimdir tüm bildiklerim...
Varsayımsız onca durumdan sonra
İçimdekileri dökmektir acım
Ne sanıyordunuz, kalacaklar mıydı?
Oysa her gidişi yollayandı ellerim...
Gidişin uğradı bana, sessiz ve çaresiz
Gözlerin takip etti gölgemi, bedenin bensiz
Hüzün fırtınasıydı esen başında
Yine de hesapsız gidişin hiç nedensiz
Kısık sesli şarkıların tutuk ritminde artık sevdam
Kınından çıkarılmamış kılıç kadar yabancılaştım yaşama
Dipsiz ve kör kuyuda unutulmuş bir yaşanmışlığım,
Başkaların saksılarına gömülmüş bir ton gülücüğüm
Ve en unutulası zamanların üstünü örten yanlarım var
Mesafelere sakladığın gidişinde
Aradım gözyaşlarıyla hüznün mührünü.
Vicdanı olmayan nefes alışların
Verişlerini sorguladım
Nedensiz...
Çiçek üstü polen gibisin;
Uçuşup duruyor yüreğin.
/ Biliyorum /
Gözyaşına emanetim
Gelecek o gün
ve akıp gideceğim...
Ey Sevgi;
Ne garip birşeysin sen!
Her seferinde, her kapanan kapının ardından
Tekrar çıkıveriyorsun şu köşe başından
Gayriihtiyari kapılıyorum bakışlarına
Yaklaştığın bir buz dağı, görünen yanıltabilir
Sevgim karmaşıklığın aynası, beni sana yansıtabilir
Uzak dur alevim üşütmesin
Yüzündeki çizgiler sana bir, bana bir
Denizlerin üzerinde yakamozların
Küskün gecelerde tomurcuklandı sevdan
Ve dört melekle birlikte dualar edildi her gece.
Azrail' i bile vardı dualarımın.
Puslu gecelerin en derin imgesi haline geldim.
En olası sevgileri bile
Olmazlığa sürükleyen kaderime ışık tuttu sevgin.
Alevler yakıp etrafında dönenlere
Üstüne çullanan senden kalanlara
Her günü bir görüp, ağlatanlara
Ona, buna, şuna inat ayaktayım
Kelimeleri azad ettim, düzensiz sıradalar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!