Gül Özlem Şiirleri - Şair Gül Özlem

Küçüğüm sevgi çiçeğim
Hangi yahudi uşağı düşmüş payına
Hangi eller uzanmış yaşam hakkına
Oyunların hangi barutlarda yanmış
Eşkiya bu dünyaya
Ne zamandan beri hükümdar olmuş

Bıçak sırtında can çekişen düşlerimin,
Sormadan aldığın pembe gülüşlerimin,
Çocuk ruhumda kaybolan sevinçlerimin
Hesabını vermelisin yıllarım.

Yitik şehirlerde,kayıp giden gençliğimin,

Sevgide yalan olmamalı asla
Yalın yürek olmalı aşkın özü
Açıkça,mertçe,cesurca olmalı
Dürüstlük olmalı her iki yüzü

Gerçek sevgiye sahtelik bulaşmışsa

Korkunç olan karanlık gecemiydi,
Yoksa kötü görülen bir düş mü
Neydi senden geriye kalan,
Sitemli bir bakış
Alaylı bir gülüş mü

Hani uzaklardan bir selam beklersin ya!
Sevildiğinden emin olmak istersin
Özlendiğinden bihaber olmak
Çocuksu bir sevinç kaplar içini
Yüreğinde uçuşan kelebekleri tutamazsın
Mutluluk halkasına sığmaz coşkuların

Karanlık gecelerin sabahlarında
Her eve heyecanla doğan güneşim ben
Doğarken bana sormadığınız evcilik oyununda
Önemli bir sahne,açılmamış perdeyim ben
Gülüşümde aydınlanır karanlık geceler
Yıldızlar düşer boncuk gözlerime

Bembeyazı gibi kostümünün
Şeffaftı duyguları su gibi berrak
Oysa onundu sakin göller
Nehirler onundu sımsıcak
Mutluluğun koyunda süzülürken
Eşlik etmişti en koyu gölgeler

Bir güvercindim,rüzgarında duramadığım
Kırıldı kanadım,yükseklerden yere düştüm
Yağmurdum gökkuşağına,bulutuna kandığım
Zamansız yağdım,sele dönüştüm

Bir ırmaktım,yolumu bulamadığım

Karanlıklara dökülen yıldızlar gibi
Bir ışık selisin sen
İçimde patlayan havai fişekler gibi
Korku ve sevinçsin sen
Rüzgarla elele vererek kayıp giden
Denizlerde yükselen dev bir dalgasın sen

Yalnızlık rıhtımında,
Uzanmışım sere serpe,düşlerin üzerine
Gözlerim uzaklarda
Yüzlerce gün öncesinde
Gökyüzü bana ait
Ay,güneş,şu göz kırpan yıldızlar