Gül Özlem Şiirleri - Şair Gül Özlem

Gün geceden kurtulsaydı
Güneşe bu denli tutkulu olmazdı
Ayrılık denmeseydi bir de sensizliğe
İz bırakmasaydı gidişindeki belirsizlik
Hasret zamandan yüz bulmazdı

Tıp dünyasının umut dostları
Sağlık kışlasının kutsal orduları
Tuttuğunuz ışık insanlığa şifa
Yaşam savaşınız her derde deva
Yolunuz her daim aydınlık olsun
İnsanlığa kendini adamış

Gün yoksa,güneşin,
Gece yoksa ayın,
Sen yoksan dünyanın
Sensiz yaşamanın
Ne anlamı var?

Ne zaman sen aklıma düşsen,
İlk yaşadıklarımı düşünürüm hep.
İlk heyecanım,ilk yürek atışım,
Bana öyle içten bakışın,sitemli kaş çatışın.

Ne zaman seni hatırlasam,

Sen haketmesen de beni
Yok saysanda bendeki seni
Yinede çılgınca sevdim ben
Yıllara taşıdım bu sevgiyi

Koynumda taşıdığım yüreğini

Bugünü yaşamayı beklerken,
Ömrümün sonbaharından
Ümitsiz yarınlarım
Seszizce gelip geçmiş
Yorgun düşen şu gönlüme
Sığınacak bir liman ararken

Biz kadınlar size
Kardeş,bacı, anayız
Kadın erkek tartışmaları yapıp
Erkek düşmanı sanmayın bizi
Aslında biz sizin en önemli dostunuz
Başkalarıyla kıyaslamayın

İtimatsız,umarsız tutkulara tutunup
Hiç bir şey sormadan
Geçmişi sorgulamadan
Seni daha fazla yormadan
Sadece gidiyorum

Sen bende yaşamalısın
Tüm olumsuzluklara rağmen
Kalmalısın yıllarca usumda
Yaşlanmalısın can çekişen ruhumda
Sebebi olmalısın yaşam sevincimin

Kadınsan eğer
Kaderin daha doğarken belirlenecek
Kız oluşundan kimseler sevinmeyecek
Eksik adın daha baştan konulacak
Hayatın faturası hep sana çıkacak