Gül Atar Şiirleri - Şair Gül Atar

Evlenelim mi, diye sorma bana.
Evlenmiştik bir yıl önce hatırlasana…
Gözlerim nikâh şahidi,
Dudaklarım evet demişti o ilk bakışmamızda.
Arada resmi bir şey olmasa da
Gönülden nikâhım var sana.

İçimi acıtır gözlerin, bakma öyle!
Alıp götürdü her seferinde,
beni bambaşka ellere!
Bakma güzel gözlüm bana öyle,
Kıyamam sonra bir gün gidersen
Ya da bak sevgilim derin derin bak.

Bilirdim ki gül en güzel çiçek,
Sonsuza dek gözyaşı görmeyecek.
Sevilirse ebediyen sevilecek,
Anladım ki güllerde ağlarmış.

Solmazmış güller ölesiye,

Gün geçecek elbet;
Özlenen gelmesi için,
Olgunlaşmak hayatta yoğrulmak,
Duygularımızı anlamak için…

Gün geçecek elbet;

Hakkım yoktu biliyorum seni sevmeye
Gönül dinlemiyor aşk başa gelince
sen karşıma geçip öyle göz süzünce
Kanmaz mı insan söyle güzel gözlüm

Kanmıştım görür görmez bir gülüşüne

başım dik gezdim korktum herkesten
dost diye sarıldığım sahte yüzlerden
yüz yerden kırıldım belki bilmeden
bir zalim yardan ötürü

söz geçiremedim deli gönlüme

Hastalık mı bu bendeki
Zor olduğundan mı sevemiyorum
Bir boşluk var içimde
Aşksızlıktan mı sensizlikten mi

dünya bomboş gözümde

Her gün bir deprem oluyor yüreğimde
Sallanıyorum en küçük şiddetinde
Kendini suçlama hiç
Belki de yaratılışım böyle

Her fırtına sürüklüyor beni sana

Bir hataydı baştan sona;
Başkasının kokusu vardı sarıldığım kollarda…
Gözlerine baktığım öptüğüm
O adam şimdi çok uzak bana.

İlk defa kızdım kendime,

Hayat bana söz verdi:
Beni bir daha ağlatmayacakmış.
Hiç bir şeye yenilmemiş, yıkılmamışım aslında.
Meğer şaka yapmış.
Gerçi kabul ediyor, şakayı abartmış.
Zamanımı çalmış, üzmüş.