Hiç bir şey içini acıtmayacak yokluğum kadar!
Sağa baksan hayalim,
Sola baksan öpüşüm gelecek gözünün önüne!
Baktığın herkesi bir an bana benzeteceksin,
Ama hiç kimsenin ben olmadığımı anlayacaksın…
Kiminle olursan ol beni arayacaksın!
Yoruldum...
Sahte yüzlerin maskesi düştüğünde,
Kaybolan zamanlarıma ağlamaktan…
Yoruldum...
Yitirdiğim zamanları kurtarmaya çalışırken,
Bazen bir bakışa yenilirsin
O zaman kendine gülersin
Koca dünyaya meydan okurken
Bir kula esir oluverirsin
Şartlar ağır gelir sabrını zorlarsın
İçimde büyüttüm sancılarımı
Kimseler bilmedi acılarımı
Hülyaya saldım da kaygılarımı
Her şeyin ilacı zamanmış dedim
Sevgimi gizledim bilmesin diye
Ummadığım anda çıktın karşıma.
Kaderdi bu razı geldim sonuna.
Beklemişken aylarca sabırla,
Unutmaya söz veremem…
Unut beni, çek git! Deme,
Nedir böyle insanı öfkelendiren,
Bir suçlu gibi uykularını böldüren?
Keşke çocuk kalsaydım,
Yara almazdım böyle derinden.
Kalbim ahla dolmazdı,
Gözlerime dolan iki damla yaş,
Pencerene vuran yağmurun olsun…
Yüzüne hasretim bu boş şehirde,
Beni bir kez görmek tek arzun olsun…
Bir zaman gelecek buluşacağız,
Her başlangıçta seni unuttum sandım
Kalbimdeki yerini artık yok saydım
Gezdim tozdum eğlendim hayale daldım
Anladım ki seni unutmamışım
Girdiğim her kalpte yerim en üstte
Sen hele bir gel de bana
Bağırıp çağırmam bir daha
Sakın unuttum deme bana
Ölürüm mahvolurum biterim ha…
Sen hele seviyorum de bana
Sen alışkın değilsin sevgilim benim unutmama!
Bu kadın hep sever sanıyordun değil mi?
Oysa bitirdin içimde,
Bitmeyecek sandığım sevgini!
Ben de yeni yeni alışıyorum yokluğuna,
Bitmiş olamaz tanrım bitti mi?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!