Kim bilir kaç gece böyle sensiz geçecek,
İçimdeki bu acı söyle nasıl dinecek?
Belki karanlık gece bana yol gösterecek?
Ümidim olsun yeter, bir gün buda geçecek!
Gözlerim seni arıyor,
Dün göz göze geldik biranda,
Yüzüme bakmadın, kırıldım sana!
Yanında başkası vardı,
Tanımazdan geldin, kırıldım sana!
O an her yerim buz kesti.
Gözlerin aklımı alır başımdan
Görmeden yaşamak kolay mı sandın
Gazel gibi sürüklersin peşinden
Görmeden yaşamak kolay mı sandın
Yokluğunda isyan ettim dünyaya
Kuşlar yuva yapmış evin önüne
Yavruları olmuş hem de birkaç tane
Nasılda mutlular kendilerince
Ben daha bir gönle konamadım ki
Ellerim gözlerim keder içinde
Hep son gidişin vardı yaşlı gözlerimde.
Hüzün vardı o bakışlarında.
Bir telaş vardı yüreğinde,
İki gönül arasında kala kalmışçasına.
Hissetmiştim, son vedamızdı o gece.
Biliyorum sen de sevmiştin beni.
Hani ömürlüktü bizim aşkımız,
Dillere destan olacaktı başlangıcımız.
Şimdi ayrı dünyaların insanlarıyız.
Nasip değilmiş sevgilim, ayrıldık işte!
Yan yana görenler hep kıskanırdı.
Dizlerinde ağlayıp omzuna yaslanmak…
Gözlerinden süzülüp, kalbine dokunmak…
Çok istedim sevgilim;
Nasip olmadı seni seninle yaşamak!
Gecelerce ağladım,
Çok zormuş geçmişi maziye gömmek.
Aynı yerde olup görmezden gelmek,
Ne kadar da zormuş,
Sevip de sevmiyormuş gibi görünmek…
Ne kadarda zormuş,
Ben, senin gözlerinin içine bakarken hesapsız kitapsız,
senin boş baktığını anladığım an,
seni sevmekten vazgeçtim!
Seni bunca hatana rağmen her halinle kabullenip,
sana sığınmak isterken
senin bana şartlar sunduğunu
Farz et ki çocuktum seni severken,
Ruhum daha çocuktu, benliğim çocuk…
O masumiyetle sarılmıştım sana,
Annem de sendin, babam da…
Sana sarılınca titremem geçerdi,
Kollarında bulurdum huzuru.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!