Nerede bizim gülümüz,
Dostlarım benim?
Soldu gülümüz,
Ağlayın bebeklerim.
Ne diyelim:
Öyle soluyor ki gençlik!
Ne diyelim:
İşte hayat ve neşelik!
Çiçeğe söyleyelim!
Affet, üzülüyorum!
Ve de zambağı
Bize göster diyelim.
1826
Aleksandr S. Puşkin
Rusçadan çeviren:
Kayıt Tarihi : 15.12.2009 16:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!