yalnız mıyız hepimiz,
yoksa hepimiz birer yalnızlık abidesi miyiz?
sevgisiz sevgili miyiz,
yoksa sevgiye aç, açıkta kalanlar mıyız?
hazin bir grilikte sürülen bir yaşantı düşün,
bir gri ki,
siyah desen değil,
beyaz desen değil.
siyah beyaz karışımı hiç değil.
öyle bir gri ki bu, bildiğin hiçbir griye benzemiyor.
grimtırak bir gri,
grimsi bir gri.
ne tam gri ne de değil.
tatsız tuzsuz bir bayram tatlısı.
bol şekerli acı kahve.
benim anlatmaya çalıştığım değil bunların hiçbiri,
anlatmaya çalıştığım bambaşka bir gri.
herkesin ağlayarak çıktığı dram filmi gibi bir hayat sürmek,
hangimizi cezbeder ki?
fakat seçebiliyor muyuz ki yaşam standartlarımızı?
nerede doğacağımızı bile seçmekten mahrumuz
ve amacımız hayat yönetmek.
hapsedildiğimiz birkaç zaman,
yalnızlık yemeğimiz,
sevgisizlik suyumuz
özleme doymuşluğumuz,
ve umuda dair umutsuzluğumuz.
hangi biri bize sorarak girmişti hayatımıza?
habersiz çıkıp gitmiyorlar da işin aslında.
kararınca hava aslında tektik çokluk arasında.
en kalabalığımız bile yalnız değil miydi gece yarılarında?
yola yalnız çıkmak,
yolu yalnız bitirmek değil miydi?
ne gerek vardı dostluklar kurmaya?
o zaman elveda dostlar.
griye koşuyorum ben griye.
Kayıt Tarihi : 24.7.2019 12:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!