Ağaçlar tomurcuklandı
Kin ve nefreti sindirdi güneş
Zemherinin gözlerinde
Sen hala uyuyor musun güzel
Elim sende oynarken rüzgar
Konuşlanmışken bir karınca ağacın gölgesinde
Yayığın başında döverken ayranı
Sık kaşları kahverengi gözleriyle yeni bir gelin
Düşlerken erini,dalıp giderken
Diğer bir yanda
Bir çocuğun üstüne yürüyordu karadenizin azgın suları
Feryat, feryat ediyordu anası
Gözyaşlarını ellerinde tutarken
Canına okurcasına dalgaların
Dünyanının yüzüne tükürürken
İnleyerek ve ver yavrumu dercesine
Ama gelmeyeceğini bilircesine
İsyan ederken
Sen hala uyuyor musun güzel
Kayıt Tarihi : 20.9.2005 22:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!