30. Şubat. 1992
Sakın sorma mahzunluğumun nedenini.
Hileli sözler yıldırır,
Yalandan kurulmuş sevgiler öldürür beni.
Yapmacık dostluklardan buza keser ellerim.
Bu yerlere gelmeden önce,
Karbeyazlardaydı yüreğim.
Ondan, umutlarımı attım denize.
Tutkularımı gömdüm bir bir.
Kuytuların en derinlerine…
Bir tek sen kaldın canım yavrucuğum.
Maviş maviş bakan ebruli gözlerin kaldı.
Saf ve hilesiz...
Yüreğimin en ücra köşesinde yerin.
İşte böyle anlarda bir armağan gibi gelmişti varlığın.
Allah’ın bir emaneti gibiydin.
Böyle zamanlarda senle sevdim yaşamayı.
Yine böyle anlarda gördüm sahte dostların gerçek yüzünü…
Böyle anlarda öğrendim siyahla beyazın anlamını.
Bu çıkmazlarda ödedim dünyanın en ağır bedeli.
Yalan üstüne kurulu siyasal bir düzen içinde,
Sahte ellerin, terazideki dengesizliği gördüm.
Ah! Yalan sözler öldürür beni!
Yalandan kurulmuş sahte sevgiler…
Ondandır masum bu halim.
Gözlerimdeki yaşlar bu yüzdendir.
Seni tanımadan önce canım yavrucuğum,
Ebruli gözlerini görmeden önce,
Sahte sevgilerin ellerinde gel-git-lerdeydim.
Bin bir tuzaklar içindeydi yolum.
İşte böyle anlarda yalandan kurulmuş dostlukları gördüm.
Bu nedenledir insanlara karşı güvensizliğim.
Gözlerimdeki yaşlar bundan…
Kayıt Tarihi : 19.7.2009 16:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)