Her Sabah... Şiiri - Hatice Elveren Peköz

HER SABAH
Ben her sabah bin tohum ekerim
Öğle su verir, akşam derlerim
Günün geceye girdiği anda
Sevginin ayak sesini beklerim
Ondan öbek öbek sevgi esintileri gelir
Polen kokuları gelir taşınır gönüllere.
Böyle kapı kapı dolaşırken yüreğim,
Gizli bir elden dağılırken sevgi,
Ben umutla beklerim…

Ben her sabah çocukların hilesiz ellerinden
Çiçekler derlerim…
Ağaçlar dikerim yemyeşil,
Çoğalan toprakların özüne…
Cömertliği üstündedir yüreğimin.
Çocuklara öbek öbek sevgi derlerim.
Sevgi çiçeklerini sevenlere…
Her sabah kuşlar konup göçerken dallarıma,
Siyahı beyaz eylerim...

Ben geçtiğim bütün şehirlerin yüreğine sevinç ekerim.
Bütün denizlerin tutarım ellerinden.
Gözlerim maviyi beklemekteyken,
Suyun rengi yeşildeyse hala,
Düşman tarlasına bile ağaçlar ekerim.
Gün ortasında susunca bütün dünya,
Sevgi ekerim çocukların yüreğine.
Sonra gökyüzüne güneşi asar,
Yeşile boyarım yeryüzünü bir günde

Hatice Peköz