Goz bebegi Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Kapanmiyor gozlerim. Goz bebegi sen olunca…
Bir hoşluk sarar beni şakagima sen konunca

Bir huzur kaplar o an kalp atislarim yavaslar
Durur sathimda Dunya, sana yolculuk baslar

Nereye baksam sen. Ne yone donsem ordasin
Bazen tavanda, bazen duvar... soludugum andasin

Vuslat mi yasiyorum. bir kuruntu mu yoksa
Ne olur boyle hergun beni yuregimden oksa

Odan aydinlikmis, karanlikmis fark eder mi
acmissa Gonlunde gunes, hic gun terk eder mi

Istesem kucaklarim, o denli gerceksin yani
Tilsimin kacma korkusu dokunmama mani

Elle herkes dokunur, öldürmek için en çok da
Marifet sarilmakta degil, cisimsiz solumakta

Ruh ruha islemis ise olmaz orda artik gayrilik
Haslara ne edebilir uzaklik, mesafe yada ayrilik