Senin kırıp parçaladığın bu gönlüme saygı duymuyorum artık.
Bütün sınır taşlarını alaşağı ettim; en tehlikeli arzuların peşindeyim.
Seninle unuttum, değerlere artık bir şeye inanmıyorum.
Şeytan deri değiştirince ismi de değişir mi sanırsın?
Hiçbir şey doğru değildir, en soğuk sulara daldım.
Nereye gitti benim bütün iyilik meleklerim hani?
Nerede bir zamanlar sahip olduğum yalancı masumluk?
Canım isteyince yaşamak ya da hiç yaşamamak.
Böylelikle ben kendimi hala nasıl severim.
Benim yelkenimin yöneldiği bir liman, ya da uygun bir rüzgâr.
Ne kaldı ki bana yorgun haddini bilmez bir yürek.
Kararsız bir istem; çırpınan kanatlar kırık bir belkemiği.
Kayıt Tarihi : 23.2.2012 14:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Wilhelm Nietzsche (Böyle buyurdu Zerdüşt)
Benim yelkenimin yöneldiği bir liman, ya da uygun bir rüzgâr.
Ne kaldı ki bana yorgun haddini bilmez bir yürek.
Kararsız bir istem; çırpınan kanatlar kırık bir belkemiği.
HARİKA TEBRİKLER...
TÜM YORUMLAR (1)