Sen ey, istemim benim!
Her zorunluluğa boyun eğdiren, Benim zorunluluğum!
Bütün küçük zaferlerden esirge beni!
Gönlümün alınyazısı, kader dediğin!
Sen içimdeki! Üstümdeki! Bir büyük kader için beni koru!
Ve sen büyüklüğüm istemim benim son çabana sakla
Zaferinde merhametsiz olasın diye!
Ah! Kim mağlup olmadıkı zaferine!
Kimin gözü kararmadı ki bu sarhoş alacakaranlıkta!
Zafer kimin ayağını sendelemedi ve ayakta durmayı unutmadı ki.
Bir gün büyük hazır ve olgun olabileyim diye
Parıl parıl yanan maden gibi şimşek yüklü bulut gibi kabarık
Sütlü meme gibi hazır ve olgun
Kendim için ve en gizli istemim için hazır
Oku yanıp tutuşan bir yay yıldızı için yanıp tutuşan bir ok.
Mahvedici güneş oklarıyla delik deşik mutluluk içinde
Bir güneş, kendisi ve bir acımasız güneş istemi
Zaferde yok etmeye hazır!
Ey! İstem, ey her zorunluluğa boyun eğdiren
Benim zorunluluğum bu büyük zafere sakla beni.
Kayıt Tarihi : 2.2.2012 14:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Wilhelm Nietzsche (Böyle buyurdu Zerdüşt)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!