Gönül sürgünü Şiiri - Özcan Murat

Hasreti yaşatır gönül sürgünü
Keremin aşkıyla yol didâr olur
Her yanımı sardı gönül yangını
Ateşi gönlüme düşer nâr olur

Yaşarken kaderin iki kelime
Yakar mı ellerin değse elime
Adarsan kendini aşkın yoluna
Kaynayan volkanlar gülizar olur

Aşkın karşılığı yok bu ellerde
Yönünü kaybeden kalır yollarda
Bazen akıllarda bazen dillerde
Nefesin sevgiye ahuzar olur

Bir kere gülümse bakta yüzüme
İçimde sevincim döndü hüzüne
Bana söylediğin her bir sözüne
Yaralı bu gönlüm bahtiyar olur

Beni aşık eden kara gözlerin
Bastığın yerdeki ayak izlerin
Bana söylediğin güzel sözlerin
Kuruyan bahçeme ilkbahar olur

Bilsemde unutsam sevmeden seni
Benim hayatıma girmeden seni
Bir kere görürsem ölmeden seni
Sevgiler gönlümde bahtiyar olur

Vuruldum sana ilk gördüğümde
Manası büyüktür aşkının bende
Sevgin en yüksekte aşkın gönülde
Toprağa girsem de ruhum şad olur