Gönül Değil mi? Şiiri - Mehmet Şahan

GÖNÜL DEĞİL Mİ

Arada mesafe, mekân aramaz;
Dostların mekânı gönül değil mi?
Girmeye müsa(a)de zaman aramaz,
Dostların mekânı gönül değil mi?

Kimine davettir bülbülün sesi,
Kimine Cennettir gülün gölgesi!
Zannetme geçici gönül hevesi,
Dostların mekânı gönül değil mi?

Gönülden gönüle var ise bağın,
Sevdanın zirvesi, yar olur dağın!
Düşmanı dost eder gönül otağın,
Dostların mekânı gönül değil mi?

Nefsinin ördüğü ağı eritir,
Engelin gördüğü dağı eritir!
Yağı’nın sürdüğü yağı eritir,
Dostların mekânı gönül değil mi?

Özünde nükseden amanı bilir,
Sözünde akseden zamanı bilir!
Gözünde nakşeden limanı bilir,
Dostların mekânı gönül değil mi?

Dostluğa temeldir edebi, arı;
En kutlu ameldir dost olmak kârı!
Durma bilgilendir umum efkârı,
Dostların mekânı gönül değil mi?

Pîr-i Fâni der ki; dostluğu anan,
Dostun sevdasıdır gönülde yanan!
Dostu Hak bilerek Hakk’a inanan,
Dostların mekânı gönül değil mi?

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
23.03.2019 – İSTANBUL