Gönül Beni Leyla Dağına Çeker

Gönül beni Leyla dağına çeker
Der gel bak, burcunda kar güzellenir
İştiyak olursa, ma’şuka eğer
Âşıkın vechinde nur güzellenir

Aşkın divanesi olmaz mı belli
Dolanır dağları Mecnun misalli
Görse yar yüzünde nur-ı tecelli
Keman kaş üstünde kâr güzellenir

Cehd ile menzile açılsın yollar
Yol üstü bağlarda açılır güller
O bağlarda öter şeyda bülbüller
Figanında ahuzar güzellenir

Her şeye bakıp almalı ibreti
Mahluka çiledir kışın şiddeti
Bahar gelse yağar Hakk’ın rahmeti
Açılır çiçekler yer güzellenir

Der ki Cemâl Hoca: Olmuşam kirman
Aradım, bulamam derdime derman
Bu sinem altında var bir değirman
Döndükçe, döndükçe, pür güzellenir