Ağaç sordu gökyüzüne:
-Hangi şiirin,
hangi mısrasında tanıdım seni,
hangi kafiyede buluştu ilk defa ellerimiz?
Gökyüzü gülümsedi ağaca
Ve dedi ki:
-Yalnızlığın beyaz kağıda döküldüğü bir günbatımında,
kömür gözlü çocukların eksik yaşanmışlığında
bir kalemin kendine küsüp kelimeleri öksüz bırakışında...
Kayıt Tarihi : 17.9.2011 16:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)