Gitme, beni benden alıp uzaklara gitme,
Gidip de yaralı gönlümü tarumar etme.
Batmasın karanlık dünyama doğan güneşim,
Sensin benim varım yoğum, delice sevişim.
Tuzak dolu yollarım gönlümde patikalar,
Diken battıkça cana ağlamak istiyorum.
Koşmak istesem sana takılmış prangalar,
Gittiğin günden beri ağlamak istiyorum.
Sensiz geçen günlere kan akıtır yüreğim,
Gelme artık bitti ömür giden gitti elem kaldı.
Bitti ömür geldi ölüm senden gayrı adem kaldı.
Giden gitti senden gayrı gözlerimde sitem kaldı.
Elem kaldı, adem kaldı, sitem kaldı, gizem kaldı.
Gözleri cennetten kopan çiçek,
Gelmesin ecel o gözlere bakmadan,
Gönül güneşi sensiz mi sönecek,
Güzel bakışın yüreğimi yakmadan..
Yüzündeki denize kıyamam akmasınlar,
Bana öyle uzun uzun bakma sevdiğim,
Bakma ki; yorgun düşmesin o güzel gözlerin.
Karanlık geceler ayazlarım sert,
Yollarına düştüm sana türabım.
Sensizlik celladım sözlerim de dert,
Ömrün baharında her gün harabım.
Kadehler kırılsın dökülsün meyleri,
Yine bir gece vakti karşımda koca şehir
Yoksa bahar mı geldi her yanda kuş sesleri
Merhem yoktur yarama ayrılık sanki zehir
Sensiz nasıl alayım verdiğim nefesleri?
Tadım tuzum kalmadı bomboş hayatım sensiz
Yaslamış sırtını Sultan Dağı’na,
Bereket verilmiş bahçe bağına,
Şifalar sunulmuş akan çayına,
Kıymetini bilir seni sevenler,
Allah’ın lütfudur güzel İmrenler.
Kopar bir fırtına boran denizler,
Hayata tutunmak insan çabası.
Gidenler gider de kalanlar izler,
Bir ben kandım bir iskele babası.
Aşk denilen illet büker bileği,
Kurtulur Allah ile muhattap olan.
Bunun için tek yol kelam-ı kuran.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!