Gökgüvercin ve Şahan

olup ta yükseklerde
coşkusunda uçuşmak sevginin
kanat çırpmak göğe
ve süzülmek yere
başkaldırmak asileşmek bazı
kaybolmak özgürlüklerde
müjdelenmek coşkusunda evrenin
savurmak teleklerini
karanlıktan aydınlığa

avlanmamak
aldanmamak gerek
şahandan ırak
şahanı denk tutmamak
kollamak gerek dört yanı
takılmamak pençelerine hançerine
ve yüreğinden saplanmamak

hışmın doruğunda
delişmendir şahan
şivan feryat ve figan
yarılsın kara yerler
zamanın durduğu an
boşalsın gökler
neredeler
hani melekler
zılgıtçı kadınlar
ağlarlar şimdi zılgıt zılgıt
o yerler
o gökler
kara nefes
kan soluk
kucak açtılar
öndeydi bir adım zalim
bocaladı cüssesini
gömdü canına gökgüvercinin
bir deli şahan
kanattı yüreğini

bakakaldı gök
bakakaldı göl
bakakaldı orman
tanık oldu nilüferlerin sessizliği
sustular canlı cansız
duruldular
yağdı bir an gözyaşı çiçekleri
karardı sular
bir ses duyuldu
düşüp ortasına suyun
açıldı halkalar
kaçarak yükseldi
ufuklarda kayboldu şahan
bir damla kan damladı
gökgüvercinden ayrılan
ve halkalarda al al yayılan

14 AĞUSTOS 1995 ÇAKMAKLI İZMİR