Akşamları karanlık çöktüğünde
Sıra dağlar gibi
Uzar da uzar yalnızlığım
Bir sigara içimi süresince
Sadece duman dağıtır kederlerimi
Uzar da uzar geceler
Masmavi gökyüzü
Metallerle dolar
Kirlenir bakışlar ve mavilik
Kanla kirlenir eller.
Önce gölgeler vurur
Bakma bana öyle
İçime kor düşüyor
Gözlerindeki asırlık muammayı
Çözmek bana mı düşüyor
Sen yakıyorsun ateşi
Söndürmek cana mı düşüyor
Can oldu sesin,
Neyin nefesine düştü.
Şad oldu bütün alem
Bülbül oldu sesin,
Gönlümün kafesine düştü.
Sende yaktım bütün gemileri
Sende bütün hayalleri...
Çünkü gözyaşı dökmeden
Savaşmanın adıydın sen
Annemin akan gözyaşıydın
Sende yaktım bütün gemileri
Yüreğimin kıyısına demirleyen gemi
Çiğ düşen bu sabah, kimi bekliyorsun
Götürecekken rüzgar seni enginlere
Git buradan uzaklara, neyi bekliyorsun
Öyle bir gece ki zifiri karanlık
Geçmiş geleceğe gebe, her şey anlık
Gece örtü gündüze, gündüz geceye
Hece kelimeye gebe, harf heceye
Hangi rüzgar döktü yapraklarını
Ayaz geceler üşütür şimdi seni
Üşüme sen benim hazanımsın
Zaman bir bir acıtır yaralarını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!