Gökçen Duran Şiirleri - Şair Gökçen Duran

Mısraların arasından koşarak geldim.
En zor kafiyeleri yoklayarak geldim
Bin bir şiir yazmıştım,
En güzelini sana saklayarak geldim.

Elime kırmızı gül alarak geldim.

Denizi yarıyor balıkçı tekneleri
Uykuları bölünmüş tayfaların gözlerinde
Geçim derdinin bin bir zorlukları
Büyüdükçe büyüyor dalgalarla kardeşçe
Unutuluyor geçen her günün verimsizliği
Daha bir umutla sarılıyorlar işlerine

Söyle bana,

Kaç şairin

Ölüm fermanı

Ben seni aşkın bütün halleriyle sevdim
Seninle yaşadım aşkın her halini

Ben seni yalın halle sevdim
Bütün doğallığıyla sende yaşadım aşkı

Nice depremler yaşadı ruhum
Yıkıldı bir bir tahammül kaleleri
Geride her şeyinden soyunmuş
Çıplak bir benlik kaldı
Her şeyini yitirmiş bende
Yaralı bir ben, arta kaldı

Deniz gözlerin çölde pınar
Bir yudum içen suya kanar

Ab-ı hayattır gözlerin bana
Fani olan nasıl bakar sana

Bin bir bilmece gözlerinde gizli
Birini çözsem de bini gizemli

İnce ince bir kar yağıyor
Dün akşamdan beri
Kaplıyor beyaz bir sessizlik
Yavaş yavaş her yeri...

Ağaçlar yaşlanıyor,

Çocuğu kanatlandırdı martı gözleriyle
Kaf dağına doğru uçuruverdi
Arkalarından bir nehir boşaldı denize
Gülümsedi deniz çocukça bir muzurlukla
Esen rüzğarın elinde bir zenci çocuk
En az diğer uçurtmalar kadar