sattı çiftini çubuğunu,
doldurdu tıka basa bavulunu,
tuttu İstanbul'un yolunu,
arkasına bile bakmadan.
görmüştü kaç kez filmde,
taşı toprağı altın şehirde,
geçinirim dedi bir şekilde,
umutsuzluğa kapılmadan.
ama tahmini yanlış tuttu,
neye el attıysa kuruttu,
koca şehir onu da yuttu,
insanları tanıyamadan.
sattı ayakkabısını paltosunu,
eline aldı boş bavulunu,
tuttu köyünün yolunu,
arkasına bile bakmadan...
Kayıt Tarihi : 11.6.2004 19:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
doyumsuz bir güzellik olacağını..Doğru bir seçimmiş ki,doyamıyorum İstanbul'u özlemenin güzelliğine..
Tebrikler
Mim Kemal Ertuğrul
TÜM YORUMLAR (1)