Bir acı peydah oldu kalbimde
Batıyor ciğerlerime
Nefesim gitti, alamadım seni
Dur diyemedim, gittin
Bu gece kendimleyim
Fazlasıyla, ne çokum!
Bu düşünce, hep taze
Hak etmeyişim, sevgiyi…
Dönüp dolaşıp geldiğim
Kim söyledi? Kaybolmuş dedi yıldızlara?
Belki bizden saklanıyorlar, olamaz mı?
Belki korktular yaşamaktan, olamaz mı?
Göğü donatmak mı lazım ışıklarla?
İnsan, yarını bulamaz mı karanlıkta?
Ölüyorum
Gözyaşımdan kurtulamıyorum
Bitiyorum
Yanıyorum
Üstelik fenası var
Daha da yanacağım
Seni sevdiğim için güzelsin
İzin verdiğim için yanıyor canım
Sana ihtiyacım olduğu için aklımdasın
Sensizliği istemediğim için unutmadım
İnsan (...) neden kandırır ki kendini?
Yüzünü neden gerçeğe dönmez?
Hayaller ayakta tutabilir mi bedeni?
Ya hayalleri biterse?..
Ben ki güvenilmez dağlarda
Sırlarını ağaçlara kazımış fidanım
Köklerinde zehir taşıyan
Isırganları dost sanmış sazanım
Dillerin lâl olması gerektiğini
Bu karanlığa attığın için
Acı sularda boğduğun için
Yüreğimi düğümleyip bıraktığın için
Kırgınım
Umut aşılayıp soldurduğun için
Sandım...
Göğüm olursun sandım
Ne göksün ne de banasın
Kendin bile değilsin.
Bir tutam masumiyet arıyorum
Birkaç masum insan
Var mı şu koca dünyada başka
Saf bir yürek
Çocuklardan başka?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!