Gitmiyorum! Şiiri - Değer Ulaş Turan

Şimdi bulutlarım öfkesini dağlara vuran bir yağmur.
İlk düşüşüm, ilk düştüğüm sen olsun isterdim.
Ve sel olsun, yüreğine boşalan.
Sonra sularımla yıkamak isterdim hayallerini.
Kirletilmiş bir top karanfilin benzine dönünce tenin.

Biliyorum, varlığın oyalarken diğer hayalleri;
Başka gözleri doldururken bedenin.
Çaresizliğini savuracaksın,
Hiç bulamadığın bir sevgiye.
Düşüncemde kalıyorum, evet tamda orda ölmek istiyorum.
Ve gözlerinde gömülmek diliyorum.

Artık bir leyleğin intiharından geçmek diyorum.
Bulamadığımız o kenti silmek.
Bir kent yaratmak,
Bütün duvarlarında aşk renginin afişe tonları.
Ve dallarında en tatlı meyveleri ile;
Aşk mevsimleri olsun her sonbahar.

Bu şehirde öleyazmak diyorsun
Gitmek istemiyorum, arkamda bunca güzelliği bırakarak.
Gözlerinde, gülüşlerimi unutturuyorum sevdiğime.
Ve buluşmak diliyorum sonsuzlukta.

Sana inat, gitmiyorum!