Gitmekle Kalmak Arasında Yaşamak

Kör bir pencereden,
Kapıldım yine rüzgârına usulca.
Yürüdüm kederle yolları,
Çok uzaklara gittim kara trenle gece boyunca.

Yüzünü avuçlarıma alıp,
Boğazımda düğüm düğüm seyrettim hayatı.
Çaresizlik gözlerimde hüngür hüngür,
Çocuklar gibi ağlattı.

Ben bu yarım kalan hikâyede,
İki dudağına sıkışıp kalmış bahtsızım.
Bu ömrün özetinde,
Bir enkazın altında kalmakmış alın yazım.

Hep aykırı, hep düşman bana;
Bakmaya kıyamadığım dünya ağrısı.
Dün küskün içlenmelerle geçti yanımdan,
Hükmü diri diri toprağa gömme cezası.

Aklının ucu yüreğime zehir salar;
Gitmekle kalmak arasında yaşamak.
Doyasıya sevdiğim aynalarda,
Geride bıraktığı kalbimin her tarafını kanatarak.

Şimdi bir ses eksilir yanımdan,
Bölmekle çıkarmak arasında.
Olanla olmayanı tartarım,
Kapım her çaldığında.

14 Mart 2024 / Perşembe / Ankara