Germeden Gelme Şiiri - İsmet Murat

GERMEDEN GELME,
Gönül bahçesinde gül talanı var,
Uğrarsan iline dermeden gelme.
Bir tarafta armut, bir taraftan nar,
Talan' ın hakkını vermeden gelme.

Hazır yanıyor'ken gönül sarayı,
Bir birine katıp ak'ı kara'yı,
Kanatarak sır bağlamış yarayı,
Üstüne nişadır sürmeden gelme.

Sanane kardeşim elin yasından,
Bırak nasiplensin hüzün pasından,
El ense çekerek en alâsından,
Mazlumu yerlere sermeden gelme,

Ye, iç, gez, neşelen çevreyi dolaş,
Zulümle abad ol zirveye ulaş,
Her türlü rezillik, pisliğe bulaş,
Gönül defterini dürmeden gelme.

Dinleyerek Müçhit'in sözünü,
Kaşını çatarak karart gözünü,
Parçalayıp astarını yüzünü,
Olanca siniri germeden gelme.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi