Gelgıtler Şiiri - Zeki Dengiz

GEL-GIT’LER
Mezarına çiçekler bekleme benden
Seninle kalbimi gömmeye geldim
Verdiğim tek çiçek oydu bilirsin
Al senindi zaten demeye geldim

Artık yokum dost olalım sade desende
Ben seni dostça öpmeye geldim
Başkası kadrin,kıymetin bilmeselerde
Sana canımsın sen demeye geldim

Ve birgün yalnız hissedersen sevgiden yana
Bende kalan sevgini vermeye geldim
Bulmak istersen dost birgün yanında
Ölumüne yanında olmaya geldim
Kalbine yalnış sevgi yazarsan birgün
Ben o sevgileri silmeye geldim
Aşksız kaldığında o Güzel yüreğin
Bendeki aşkını vermeye geldim
Yalnız kalıp yalnızlıktan bıktığın zaman
Yalnızlığa ölüm olmaya geldim
Bir gülüşe muhtaç olursan diye
Yüzünde tebessüm olmaya geldim
Birgün en değerlini kaybedersen sen
Sana en değerlin olmaya geldim
Annene,Anne diyen kalmazsa
Ben ona anneciğim demeye geldim
Bir yar sevip kaybettiysen sen
Yarin değilmiyim ? Demeye geldim
Bir abi,bir baba,bir eş lazımsa
Ne istersen işte, olmaya geldim

hastaysan,derdine aşkım çareyse
iste sana şifa olmaya geldim
yok azrailin kastı canına ise
ben senin yerine ölmeye geldim
yada bende senle ólmeye geldim

Kalbimide senle gömmeye geldim
Bir ömür büyüttüm bende aşkını
İste fazlasıyla vermeye geldim
Senden sadece istediğim aşktı
Oysa ben herşeyimi vermeye vermeye geldim
Herşeyimsin herşeyin olmaya geldim
Seninle yaşlanıp ölmeye geldim

Ama şimdilik hiç birşey istemiyorsun
İçim eziliyor tarifi cok zor
Sade arkadaşız senle diyorsun
Sade arkadaşın kalmaya gittim
Yalnızlık istedin benden dolaylı
Ve ben yalnızlığın olmaya gittim
Seni sana bırakıp gidiyorum Ben
Başkasına yer lazım bildim kalbinde
O yeri açmaya gidiyorum Ben

Bir el lazım sana, yabancı
Bir çift elin eli olmaya gittim
Bakışlarım zulmeder durur
Ben gözlerimi yummaya gittim
Sen ve bir başkası dayanamam Ben
Bu zorluğa dayanmaya gidiyorum
Sana saadet diliyorum